Lud pracujący

Gdyby wartość miałaby twoja praca,
O jaką nawet Ona i On się nie stara,
W uczciwym, dobrym zawsze tonie,
A nie w prześmiewczym żargonie,
Gdy na piętrach spotkanie,
Gdy w windzie swojsze mniemanie,
Bo z bliska w oczy patrząc,
Wyczytać można - swoje bacząc,
Więc szanuj pracę w której czujesz,
Żebyś nie był zanadto kopanym ch*jem,
A wchodząc na piętro obojga razu,
Trzymaj się dobrego drogowskazu,
Głupie miny, głupie spojrzenie,
Może wskazać pewne uwielbienie,
Lecz, gdy przyjdzie pora znów,
Powiedząc chodź ponownie tu,
I powiedz jeszcze raz co miną,
A i odpowiedz co przed niziną,
Jak wysokie aspekty sprawowania,
Mają wszyscy, gdzie się skłania,
I uciążliwie na siłę nie wytłumaczysz,
Jak kto musiał się komu tłumaczyć,
Do rozumu weź jak umysłem władasz,
Aby twoje myśli nikt nie poprzekładał,
Bo to czyni z Nas ludzi przeca rozumnych,
Nie zakłamanych, tchórzliwych i gnuśnych

Pierwszy wers jest absolutnie niegramatyczny... większość następnych niestety też, moim zdaniem. Sorry, ale dla mnie nie do przyjęcia. I absolutnie nie chodzi mi tu o użyte regionalizmy, to akurat lubię :)

Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota @Sylwester_Lasota @Sylwester_Lasota

Spoko, dzięki za poprawę tak powinno być mniej więcej po zmianie na poprawnie ortograficznie i gramatycznie.

Jaka miałaby twoja owocna praca,
Gdy nawet o nią się nie starasz

na :

Gdyby wartość miałaby twoja praca,
O jaką nawet Ona i On się nie stara