Śpiew słowika

Ślady znikają jak ptaki w czarnej bezdusznej otchłani.
Czasami chwytam za pióra - rysuję ich kształty łzami.
Oddech nieba zagłusza sen, więc wstaję i świecę co dnia.
Słyszę ten sam słowika śpiew, on wraca myślami jak ja.

Inaczej niebo oddycha, ślady teraz mają kształt gwiazd.
Inaczej słowik też śpiewa i słońce cały czas chce spać.
Rozbudzam ziemię poezją, tak drży jeszcze moje Serce.
Unoszę wszystkie promienie i bawię się rosą na wietrze.

Wrażliwie i bardzo muzycznie 

@iwonaroma dziękuję... Pozdrawiam.

Uwielbiam ptaki. To mój ostatni gość - drozd śpiewak

@Franek K Śliczny :)

@M.A.R.G.O.T

Młody jeszcze, a to modraszka

@Franek K  fajowa :)

Masz gdzieś jeszcze bogatkę, trznadla i dzięcioła :)

Dużo się dzieje w środku,  i na zewnątrz. Kobiecość. 

@Radosław Dziękuję Radosławie za komentarz. Pozdrawiam. 

Bardzo delikatny kobiecy wiersz ☺

@M.A.R.G.O.T A on śpiewa i śpiewa, wbrew nutom,
                          jakby trelowanie, było zadaną pokutą.

Wszystkiego dobrego, miłego dnia.

@[email protected]

Śpiewa i śpiewa i to jest piękne

lecz niech zaśpiewa już inną piosenkę :)

Miłego Dnia:)

@M.A.R.G.O.T

Zmiana tonu-
bez pardonu!

@[email protected] he he

śliczne wszystkie zwierzątka głosy mają,

tak dużo radości mi zawsze dają :)

Niech drży jak najdłużej.

Pozdrawiam

@Andrzej_Wojnowski he he dobra :)

@M.A.R.G.O.T

Do tytułu;

Śpiewające słowiki... przylatują z Afryki... 

@~Marianna_ tak, przylatują z Afryki. I pamiętają swój szlak, by zawsze wracać w to samo miejsce... Pozdrawiam.