spotkanie

Jakiś czas temu czytałam artykuł mówiący o tym,

że aby pozbyć się toksycznego wstydu, jeśli nie dajemy rady się komuś zwierzyć,

to należy właśnie, w ramach terapii, odszukać siebie z przeszłości, okazać sobie współczucie,

przytulić tę własną, biedną istotkę. Twój wiersz mi o tym przypomniał.

Dzięki.

Pozdrawiam,

D.

To zasugerowane zaburzenie czasoprzestrzeni w treści - wnika pięknie w paradoks autoreferencji, to znaczy jest to odnoszenie się czegokolwiek, dajmy na to jakiś obiektów w świadomości a nawet matematycznej geometrii trzech współrzędnych za pomocą których postrzegamy rzeczywistość do siebie, porównywanie czegoś ze sobą, szukanie związków ze sobą. Ten wiersz taki jest. Autoadolescencja (własne  podświadome odmłodzenie ) ma tu ewidentnie charakter retrospektywny odnoszący do przeszłości zapamiętanej) acz chyba nostalgiczny? (, ale dla mnie i tak pięknie zamknięta jest treść twojego utworu w tej matematycznej antylogiczności (w tym paradoksie). I to jest dla mnie clou. Nie wymagam nawet odpowiedzi, z czego wynika ta "zdezorientowana" relacja - spotkanie samej siebie, skoro jako autorka o tym nie informujesz, rozumiem że to sprawa osobista, Pozdrawiam.  

@iwonaroma Jest pomysł jest minimalizm, ale przy tym i esencja, jest w końcu zabawa i jest dobre przesłanie. Czy można chcieć więcej? Pozdrawiam

Pan Ropuch

Nikt tak dobrze nie zrozumie nas jak my sami :)

Dzięki i również pozdrawiam

Tomku :)

pozdrawiam i dzięki za zrozumienie 

:) dziękuję

@Marek.zak1 @Somalija  @Joachim Burbank   @Lahaj @Waldemar_Talar_Talar @Radosław  thx za serduszka :)

Ale muszę edytować i poprawić 'siebie siebie' bo mnie gryzie to powtórzenie  :)

Piękne spotkania, i ulga. Ciepło , czule, z miłością. Pozdrawiam również. 

O Panie, ależ to jest ładny i zgrabny wiersz.

Czytając od razu przyszła mi na myśl Analiza Transakcyjna Berne'a - Dziecko może i nawinie idzie za głosem serca i popełnia błędy, ale na koniec dnia może liczyć na Dorosłego, który ukoi wszystkie rozczarowania :).

:) dzięki

Dziękuję  :)  

Trzeba się spotkać ze samym sobą i przygarnąć z całym bagażem, bądź co bądź jesteśmy sobie najbliżsi:) wymowny wiersz

Prawda :) dzięki

@Natuskaa  :) dzięki 

@iwonaroma Na dwoje babka wróżyła,
                         przeczytała.. i się wkurzyła.

Pozdrawiam Iwonko fajnie, dualistycznie.

Rozumiem Peelkę.

Nie stosowałabym jednak podwójnych zaimków, wiersz jest wystarczająco czytelny:

szła

ze zwieszoną głową

na wieczór

zaproszę ją do domu

Pozdrawiam

;)

Dzięki Grzesiu

Dzięki Ania :)

Wiem, że bez tych podwójnych zaimków jest czytelnie ale chciałam zaakcentować, że w tej małej osobie jest już ta duża osoba, chociaż ona jeszcze o tym nie wie.

Również pozdrawiam

Gdybym tak mógł spotkać siebie z dziecięcych lat. Porwał bym się gdzieś daleko. Ale wtedy pewnien nie byłbym tym kim jestem. 

Fajnie by było.:)

:) ... ...

Dzięki 

No pewnie :)

Dziękuję 

@iwonaroma strasznie naiwne...

Ha ha ha ha :)

I kto to mówi

@iwonaroma nie wiem....oceniam podmiot liryczny....