Karawana w oazie hindi-urdu

No fajnie, fajnie, teraz se poczytam w wolnym czasie, skoro dajesz namiary to pewnie zapatrzyłaś się na mojego bloggerowego? Nigdy nie podawałem tutaj namiarów na moje blogi, szanuję miejsca w których publikuję - do czasu oczywiście, ale istotnie zauważam, że istnieje pewna tendencja - otóż i mianowicie w potrzebie nagłego wchodzenia różnych autorów do blogosfery. Ostatnio informowali mnie że byli na moich blogach i zamierzają - lub- otworzyli już własne, inni tu publikujący ludzie, chociażby i np. Pan Ropuch teraz ty, także niejaka ais vel. AOU. To tylko ci, którzy informowali mnie osobiście, a czytałem o innych próbach i zamiarach. Dobrze, że ludzie się realizują w subiektywnych koncepcjach. Zastanawiam się jednak z czego wynikają te nagłe kierunki? I dochodzę do wniosku, że może z bezkompromisowej potrzeby wolności? Autorzy to ludzie introwertyczni, i lubią decydować o własnym poletku autoprezentacji. Na blogach sami jesteśmy moderatorami. Wszelkie zawłaszczenia tego osobistego obszaru wolności poetów czy kandydatów na poetów uwiera. Chociażby ostatnie praktyki zastosowane tutaj w postaci pokazywania kolejnych wersji gotowego utworu, czyli ujawnienie edycji tekstu właściwego (moim skromnym zdaniem) mogą nie podobać się autorom. Mnie to akurat nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, bo pokazuje wrażliwość autorską, ciężką prace niemalże benedyktyńską przykładowego autora nad  własnym tekstem, i jego podążanie do perfekcji czyli do satysfakcjonującego celu. A przecież takie miejsca jak te uczą nas warsztatu pracy. Lecz wydaje mnie się, że większość twórców pragnie aby obowiązującą i powszechnie dostępną była ostatnia - wersja jego utworu, dlaczego? może dlatego, że autor jeżeli ingeruje we własny utwór i go moderuje to znaczy, że widzi w nim pewne niedoskonałości, jeżeli uznaje, iż są one dość drastyczne poprawia tekst. To dotyczy i dotyczyło zawsze wszystkich autorów, nawet wielkich mistrzów pióra oraz klasyków i pisarzy uznanych. Pokazywanie więc tych gorszych, mniej ambitnych wersji tekstu może drażnić autorów, bo naturalną koleją rzeczy jest fakt prezentacji tej ostatecznej wersji utworu a nie w polu rozumienia autorskiego wersji uboższych jakościowo. Może dlatego właśnie, wykreowała się w was ostatnio tendencja permanentnego uciekania do blogosfery, gdzie szerokie pole decyzji w zakresie autoprezentacji należy już tylko do was? Nie wiem? Z czegoś to wynika, uważam, że chyba to jest ten powód. Ludzie kochają wolność i w zakresie osobistego ekshibicjonizmu lirycznego chcą podejmować decyzję osobiste. Co innego udostępnienie wszystkich wersji komentarzy, to ma wielki i praktyczny sens, chociażby dla czystości i jasności dyskusji, ale wgląd w edycje poprzednie tekstów właściwych, oraz permanentne budowanie funkcji odsłaniających atelier autorskie może być powodem tych waszych prób teleportowania się do blogosfery. Nie wiem, to jest ciekawe pole do dyskusji, ale może nie akurat tutaj - pod tekstem. Tak czy inaczej dobrze Kamo, że realizujesz własne potrzeby, a ja przy okazji będę mógł sobie poczytać ciebie w wersji indywidualnej. Z czystej ciekawości pytam podobają ci się moje blogi? Mam je od dobrych kilku lat. "Sucharki" to takie w pewnym sensie ;)

@Tomasz Kucina

Święta Prohibicjo! 

Toż to woda na twój młyn. No jak mały link może spowodować kaskady słów?

Czy tobie w ogóle potrzebni są rozmówcy? Nie, no pytam z ciekawości. Może błądzę ale wyczuwam jakiś rys charakterologicznie uzasadniony. Potrzeba konwersacji jest nieziemska, a monolog płynie lekkim nurtem...nie zastanawiając się, że w między czasie ktoś kompletnie "odpłynął" czytaj Wysiadł na stacji nie docierając do celu. Porażasz, poważnie :)

Nie myśl, że robię sobie reklamę twoim kosztem. Nie muszę. Link pasował mi do kiczowatości utworu i miał być kontynuacją w stylu "a propos". Jednocześnie odpowiedzią na pytanie "Co robisz jak cię nie ma?", pod którymś z moich wierszy. Niedługo zaczynam urlop, a nigdy nie spędzam go na portalach :)

Ale wtedy będę miała czas na twoje blogi, które na razie musnęłam wzrokiem. Busy busy busy :)

Pa. 

P.S. to nie jest mój pierwszy blog, raczej 5, jeśli liczyć z obcojęzycznymi.

; P

Ale co ciebie nagle kopnęło w synapsy Kamo? Czy nie czytasz, i nie wychwytujesz, że wyraźnie  cieszę się z twojego linku? informuję o swojej potrzebie poczytania ciebie w bardziej indywidualnym charakterze? Robisz mi jazdę pod zwyczajną odpowiedzią na twój komentarz? Czemu? Rozwinąłem w niej raptem subiektywną myśl na temat zwyczajnej ludzkiej (i ogólnej przecież a nie personalnej i nie skierowanej negatywnie ku tobie) potrzeby bycia każdego autora indywidualistą i usytuowania finalnej a nie etapowej prezentacji jego tekstu - większość autorów to zapewne rozumie, ty jak czytam - nie, ty widzisz jakąś moją ansę do ciebie "niby ogłoszoną" w poprzednim komentarzu, której notabene tam nie ma? Co się z tobą dzieje? Chcesz ograniczyć moją wolę co do długości komentarzy, i dyskusji bądź co bądź pod autorskimi tekstami?, piszę tak jak czuję i o tym o czym pragnę napisać, jeżeli wysiadasz z tego "pociągu - czytaj potoku słów w odpowiedziach" w połowie drogi to twoja wola, przecież ja ani nie mam na to wpływu, ani szczególnie mnie to nie razi, czego więc oczekujesz teraz informując mnie o tym? Że zacznę ciebie prosić o łaskawe kończenie czytania moich imponderabilii? (to rzeczy nieuchwytne niematerialne czyli raptem słowa?) przecież na twoje "reakcje" pod moimi tekstami? No wybacz, jestem człowiekiem wolnej woli w każdym zasadzie zakresie, nic o żadnej reklamie moim kosztem nie napisałem przecież? Masz jakieś problemy z poczuciem własnej wartości, że zadajesz mi taki cios bez uzasadnienia? Ja zapytałem tylko grzecznie czy może łaskawie byłaś na moich blogach, skoro wysłałaś mi link do swojego - kolejnego jak informujesz?

 łoooojejjjjkuuuu? ale histeria? Dlaczego?, dobra, nie będę rozpisywał się już pod twoimi ewentualnymi komentarzami, nie rozumiem szczerze, że ludzie wpisujący się w miejsca wzajemnej dyskusji - w następstwie i pod wpływem tychże dyskusji dostają szoku emocjonalnego? Zasada jest prosta, nie chce dyskutować nie dyskutuję, jeżeli dyskutuję szanuję formę, styl, i tryb innych dyskutujących. Innej drogi kompromisu - nie ma. To życie wirtualne i tylko portal. Sama tak konkludujesz, ale pretensje do odpowiadającego pod własnym tekstem masz? To co mam milczeć i nie odpowiadać, albo pisać pismem węzełkowym czy alfabetem morse'a. Za dużo mnie? Mnie w tobie wcale nie ma - jesteś sobą i porównań ani krytycznych ani współczulnych -  nie dokonuj. 

@Tomasz Kucina

Tomek, ręce mi opadły...a są mi teraz potrzebne :)

Nie bierz mnie na poważnie, w internecie :)

Jprd.

Pilnuj rąk, skoro nimi pracujesz, no tak niestety wyglądał ten twój ostatni komentarz, napisałaś wyraźnie, żebym nie myślał, że robisz sobie reklamę moim kosztem, widocznie tak pomyślałaś, czyli jak?, otóż, że w pierwotnej odpowiedzi wyraziłem jakiś krytycyzm twojej osoby, twórczości ogólnie, czy tym bardziej bloga, inaczej tego nie da się wytłumaczyć, posunęłaś się więc do tej samej i powtórkowej negacji co do moich przyzwyczajeń to znaczy (przyznaję) do czasem rozbudowanych odpowiedzi na komentarze, ale Kamo? ja się nie zmienię, po prostu lubię jasne sytuacje i jasno precyzyjnie piszę o tym co myślę, tak mam, a że czasem wychodzi dłużej? cóż, musi być tak, by nie budziło wątpliwości. To nie pierwsza wycieczka z twojej strony co do trybu moich odpowiedzi na komentarze, one Kamo inne nie będą. Już lubię twojego bloga, ale o swoje blogi niepotrzebnie dopytałem, a widzisz ja jestem tu z wami od maja 2018 a nawet o nich nie wspomniałem, jedno pytanie do ciebie w tym kierunku - czy czytałaś, wywołało niemal trzęsienie ziemi, teraz obracasz w żart, ok. Nie było tematu, nie należę do szczególnie drażliwych, raczej do szczególarzy, ale to przecież doskonale zauważyłaś. Pozdrawiam, zapomnijmy o tej wymianie słów, pilnuj rąk, mną się nie przejmuj, odpoczywaj, miłego urlopu, szczęścia - powodów do zakusów twórczych, owocnych - statystyk, czyli licznych odwiedzin bloga. 

Proszę nie wulgaryzować u mnie. Napisałem tak, bo wyraźnie zasugerował to @Pan Ropuch, ja biorę komentarze ludzi na poważnie, więc proszę się nie dziwić,... a co do kwestii zasugerowania i zakomunikowania mi przez ciebie, że otworzyłaś niedawno blog chyba nie ma wątpliwości? Nawet pisałeś mi o jego rzekomych niedoskonałościach, pytałem nawet o adres. 

I znów bijatyka i znów bijatyka - i bijatyka cały dzień i porąbany dzień i porąbany łeb - razem bracia(I siostry) aż po zmierzch ;) Tomek ma bloga Kama ma bloga Ais ma bloga będę miał i ja!( może;) ) 

Pozdrawiam

Pan Ropuch a i piosenka oczywiście

@Tomasz Kucina

Przypisujesz mi więcej intencji niż potrzeba. W każdym komentarzu odnajdziesz moją humorystyczną stronę osobowości. W internecie Mój Drogi bawię się, nauczyłam się podchodzić z dystansem do ludzi i zjawiska.Lubisz humor angielski? Jestem właśnie Taka! 

Znasz ta książkę? 

Mnie bawi do łez :)

Życie mam  ostre jak żyletka a na szyi pętlę komplikacji. Pewnie dlatego odkryłam Świat Magii.

Wyluzuj...

Pa.

I to jest prawidłowe racjonalne podejście do tematu. No młócą mnie non stop, o to że odpowiadam po swojemu na komentarze, najpierw wrzucają linki, albo informują jak ais o tym, że blogi pootwierali i że moje czytali też, gdy piszę daj adres w jednym przypadku to "amba", albo w przypadku adresu zalinkowania przez inna autorkę - (to przykład dwa) i powiązanych z tym moich wyrazów aprobaty z tegoż powodu,

szok, jadą po mnie jak po łysej kobyle ;) Tak jak napisałeś - DO-KŁA-DNIE: "bijatyka, bijatyka, bijatyka" idę żłopnąć browara, bo odechciewa się tu być czasem. Czołem @Pan Ropuch, - mądry, logiczny, normalny facet, rzadko takich już można spotkać w tym "pacie" wirtualnym. 

Rozumiem, angielski humor. Czuję się już jak z tym nożem pod gardłem jak u Jerome ;) Dobra Kamo, luz, bo czuję się trochę odpowiadając jak w "ministerstwie głupich kroków" ;) u Monty Pythona. Już cisza. Rozumiem, wszystko rozumiem, również twój świat magii - szerokie mam perspektywy wyobrażeń ;)) Ten link super! 

Kamo, rozumiem, i przykro mi w takich okolicznościach, nie ja jednak jestem powodem tej sytuacji. Wiem, że życie często daje po czterech literach, i sam tego nie raz doświadczyłem, ale proszę, daj mi realizować się w internetowych klimatach po swojemu i odpowiadać na komentarze zgodnie z sumieniem, rozumieniem oraz i też długością samych odpowiedzi. W kilku kolejnych komentarzach wyraźnie napisałem i jasno określiłem, że do "świata twojej magii" chętnie zaglądam i zaglądał będę zawsze z przyjemnością, nic bardziej sumiennego nie potrafię już napisać. Jestem na serio szczerym i nieupierdliwym człowiekiem, Ciebie szanuję szczególnie, a że czasem bronie własnych racji świadczy o mnie dobrze - tak uważam.

Myślałam, że już zakończyliśmy? 

Niepotrzebnie ciągniesz dalej temat. To nie są moje klimaty...

Cześć.

więc nie opowiadaj mi o problemach w realu, myślałem skoro napisałaś, że potrzebujesz otuchy, jakiegoś chociażby przysłowiowego wsparcia a choćby i słowem, jak zwykle nie trafiłem z odczytem, dobra koniec skoro takie życzenie. 

... opowiadam ci o moich problemach w realu? Na forum publicznym, przy kilkunastu osobach, które zebrały się jak sępy i śledzą dyskusję, a to dopiero początek frekwencji?

I oczekuję wsparcia od internetowego faceta o mglistym zabarwieniu na portalu poetyckim?

Zawsze myślałam, że mam kolosalną imaginację na potrzeby poezji. Sorry...masz większą 

Paradoksalnie, nasza konwersacja jest wspaniałą ilustracją Niekończącej się Karawany.

Jeśli jest gdzieś granica między Jawą a Snem, zgadnij po której stronie jesteś.

/kama

@Kama Nagrodzka O czym ty piszesz, tu do mnie? Odnoszę się do konkretnego cytatu, jeszcze raz ciebie więc zacytuje, jakieś bielmo szantażu zachodzi ci na oczy, popatrz... cytuję jeszcze raz i ostatni:

Jeżeli tłumaczysz mi w komentarzu o swoim życiu w realu, o żyletkach i pętlach na szyi, to naturalną reakcją CZŁOWIEKA logicznego i empatycznego -CZŁO-WIE-KA!! a nie "FACETA O MGLISTYM ZABARWIENIU NA PORTALU POETYCKIM" (jak mnie brutalnie i niesprawiedliwie określasz) jest szacunek do takiego pozycjonowania się  komentującego, i próba uświadomienia mu, że to nie ten CZŁOWIEK (czytaj: ja autor tego tekstu) i nie FACET W SPODNIACH, ale jeszcze raz podkreślam CZŁOWIEK! - ma cokolwiek wspólnego z komentującego (W TYM WYPADKU TWOJĄ) ŻYCIOWĄ SYTUACJĄ, skoro piszesz akurat do mnie o tych problemach mam prawo się odnieść, bo to z ŻADNĄ FUNKCJONALNOŚCIĄ NA PORTALU POETYCKIM NIE MA NIC WSPÓLNEGO! Ani tym bardziej POZA NIM. Więc nie pisz głupot, a potem nie dziw się, że odpowiadam na nie i notabene w empatii i przychylności do ciebie jako autora tekstów? Jeżeli ty podmiot liryczny z tego wiersza utożsamiasz ze mną, to znaczy, że to już jednostka chorobowa. Ja nie żyję w treści i nie wpadam w osobiste metamorfozy z każdym kolejnym opisem sytuacyjnym czy lirycznym - we własnych wierszach, jeżeli tak myślisz to błądzisz we mgle dziewczyno. Nie masz za grosz szacunku do mnie, skoro obrzucasz mnie już w tej chwili inwektywami personalnymi to znaczy, że nie dorosłaś intelektualnie do roli kobiety, bo kobiecie logicznej i racjonalnej nawet nie przyszłyby takie absurdalne myśli do głowy, by autora tekstu uznać za jakiegoś alfonsa, no bo tak to tu czytam! Co ty sobie wyobrażasz? Że ja jestem jakimś księciem i mam swój harem, zejdź mi z profilu, bo to jest ostre czerwone światło, przegięłaś. Robić z kogoś żigolo, czy ty widzisz i w ogóle potrafisz dostrzec różnicę między światem opisów lirycznych a autorem? Wątpię, to jakaś infantylizacja rzeczywistości. 

Ponieważ pani ma tendencje do usuwania komentarzy, albo totalnej hibernacji, lub zamykania konta, cytuję, do którego komentarza się odniosłem. Tyle.