Nie zapomnimy

pamiętasz kochany, jak byliśmy młodzi?
o sercach odważnych, żarliwych, otwartych
gorące umysły musieliśmy chłodzić

oddaliśmy życie w nieznany depozyt
w dążeniu do celu tak samo uparci
życie było trudne, lecz byliśmy młodzi

za mało dnia, nocy, nie starczało godzin
rewolucjoniści, wolności bękarty
z fikcyjnych pomysłów ktoś musiał nas chłodzić

gdy świat czekał na nas i pięknie uwodził
cały robaczywy, zachodu niewarty
wszystko było piękne, jak byliśmy młodzi

nieświadomi faktu, że pejzaż nas zwodzi
braliśmy realia zupełnie na żarty
rozpalone głowy musieliśmy chłodzić

a teraz poważni życia wirtuozi
znamy wynik gierek, przejrzeliśmy karty
bardzo wierzyliśmy, gdy byliśmy młodzi
póki nie kazano nam serca ochłodzić

Świetne. " życia wirtuozi" - to brzmi , na tle całości. 

Bardzo trafne i fajne. No, tych życia wirtuozów to jednak niewielka mniejszość, tych, którym się chciało, umieli, mieli szczęście itp. Cała reszta tonie w głębi niespełnienia. Pozdrawiam. 

@Radosław  @Marek.zak1

Masz rację Marku, jednak trochę szczęścia w życiu też trzeba mieć, żeby zdobyć to, co się chce. No i dużo samozaparcia, determinacji. Nie wszyscy mają tyle siły, żeby walczyć z codziennością.

Dla mnie ten wiersz poświęcony jest bardziej pokoleniu moich rodziców, którzy jednak łatwo nie mieli. Pokolenie, które znało kartki na żywność i kolejki do sklepów.

Dziękuję bardzo za kometarze i serduszka :)

Pozdrawiam sedecznie!

&

@dmnkgl @Somalija Dziękuję Wam za ciche serduszka :)

Pozdrawiam serdecznie!

@ais ciche, bo wszystko już powiedziałaś w wierszu

świetny wiersz, bardzo mi się podoba:)

@lena2_  Dziękuję za przeczytanie, komentarz i serduszko :)

Pozdrówka!

@Joachim Burbank @iwonaroma @Rastu

Dziękuję Wam za ciche serduszka :)

Pozdrówka!

Cut mniut ultramaryna :)) 

@Czarek Płatak  Dziękuję :)))

@Franek K Dziękuję!