Uliczka w Ardglass

Nie było mnie w tej mieścinie.

A jednak TAK zapamiętałam chodniki w - MOJEJ - ufarbowanej na rudo metropolii, gdzie przemarzyłam stulecia - tak właściwie przy nikim

Potrafiłam grzecznie czekać - w ciepłych progach wyobraźni, mogłam dwoić się i troić - w dobrotliwie spójnej jaźni

Gdzieś tam brzmiały ''te wieczory,'' kogoś ktoś o rękę prosił, pachniał ranek Sorbonami, śnieg w wiaderku wiosnę znosił ...

Suknie z wełny, któraś jesień, kamienice i bóżnice, winne gruszki, krótkie noce, stare mury, lecz - z pejzażem

Nie ma na nim klątw, pokuszeń

I o śmierci się nie myśli,

Są kasztany, śmiech do ... wzruszeń, jest i diabeł i ogarek, są winogron piękna kiście, jest razowiec i sękacze, bukiet - przyszłorocznych liści

Czy kochałam w tamtym mieście jeszcze kogoś ... oprócz siebie?
Nie wiem, nie pamiętam zresztą.

Tamten tramwaj dalej jedzie ...