Depresja Salicze 3

Ty, która patrzysz nieswoimi oczami. Córko zlęknionych i wciąż jeszcze oddanych, matko oszczerstw wobec własnej wiary, nikczemna bezduszo wyrwana z piekła. Poczułaś smak moich myśli, wiem że chcesz je na własność, chcesz mną oszaleć, zwariować mój świat dla zasady... dla własnej, chorej jak koszmar przyjemności. Nie ma przed tobą dokąd uciec i nawet siebie nie sposób odnaleźć...

Wprowadź wersyfikację, będzie łatwiej czytać, a na dodatek zyskasz nowe narzędzie do sterowania przekazem.
Podoba mi się przekaz. Jedyne co to słowo "piekło" nie pasuje mi do całości, ponieważ jest to bardzo popularne porównanie, z którego często korzystają osoby, którym brakuje słów określić, by dany stan inaczej (oczywiście mówię o zwykłym porównaniu, a nie o tworzeniu intrygujących alegorii).
Fakt. Depresja, kiedy dopiero się zaczyna i nie przybiera ostatecznej formy, pod maską chwilowej chandry lub "krytycznego spojrzenia" sprawia, że człowiek zapomina kim jest. Trudno takiemu uciec, bo na początku musi odnaleźć "starego ja", a dopiero wtedy myśleć o braniu nóg za pas. Celne spostrzeżenie.