Zatańczmy razem

Życie to taniec, więc siebie zatańczę,

znów mi ubędzie lat.

Wezmę do ust słodką pomarańczę,

tak będzie teraz

smakował mój świat.

Zapraszam ciebie do mego tańca,

niech nam miłośnie zapachnie majem.

Potem zatańczmy siebie nawzajem,

tworząc prawdziwych luster obrazy.

Maski spadają, złudzenia pękają,

niepotrzebne nam fałszywki

bez najmniejszej skazy.

Mocną przyjaźnią potem złączeni,

nareszcie możemy być sobą.

Wspierając siebie idziemy,

prawdy o sobie,

drogą.

Dobry wierszyk ale jak Ja zawsze mowie to juz bylo napisano do nas.