Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

jakoś to będzie


rosalie

Rekomendowane odpowiedzi

(trochę moich przemyśleń o tym zawikłanym losie)

 

Wszyscy na świecie mamy coś wspólnego.

 

Mimo zupełnie różnych historii, odrębnych profesji, nadmiaru lub deficytu marzeń, jest coś, co łączy wszystkich ludzi świata.

Chcemy kochać i czuć się kochanymi.

I ci najbardziej prości, o których istnieniu mało kto wie, i ci, którzy występują na największych scenach tego świata. Oni też śpiewają do tej konkretnej pary oczu. Z tych tysięcy migoczących par kropek, do tej jednej czują słabość, w tej jednej odnajdują lojalność, wsparcie i z tą jedną czują, że nie muszą już szukać. Za kilka lat, tak samo jak teraz, gdy to piszę, miłośnicy wędrówek będą nieść ze sobą bagaż smutków i radości, łez i uśmiechów, rozstań i nadziei. Jedni przekonani o tym, że to ostatnie metry, które zdołają pokonać, drudzy zuchwale pokonujący kolejne elementy toru przeszkód. Coraz bardziej popularne staną się związki na odległość, gdyż poczucie własnej odrębności, chęć samorealizacji i rosnący egoizm przyćmią szczere uczucia. W najgorszym przypadku, ktoś za te kilka lat będzie leciał autem, obserwował kolejno powodzie i susze - takie tam skutki katastrofy klimatycznej -  i odliczał będzie kolejne dni do spotkania z ukochanym, który jest jedyne 9615 km stąd, powtarzając sobie : "jakoś to będzie".

Edytowane przez rosalie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...