Gdy Zakwitną Zwiędłe Kwiaty

ależ wróżko

kwiatki są zwiędłe

postrzępione

całkiem pocięte

gdy przytulam

skrzypią wszędzie

smutne są

bo oblepione

skrzepłą krwią

moja kochana

mam kwaśną słodycz dla nas

zjemy za niewinne

wyrwane z zakwitnięcia

trzeba o nich pamiętać

chcesz powiedzieć

że przez to zakwitną

w rajskim ogrodzie

chcę wierzyć że tak

wróżko

będę wierzyła przy tobie

skoro tak mówisz

powiedz

dlatego przyszłaś

nie

każdy musi

według własnych rozmyślań

ale sądzę

że tam się odrodzą

ochroni je miłość

czysta

zaistniały

na łąkowym łonie

lecz stał się dla nich

kaźnią

nie domem

ktoś z zakwitnięcia wyrwał

pąki porozrywał

choć

sądzenie jest trudne

życie bywa okrutne

dlaczego wróżko?

bo

radość i smutki

zwykła rzecz

a sprawiedliwość

złudzeniem jest

gdy słodycz narasta

to bywa

że robi się kwaśna

a zatem

zwiędłe kwiaty

w fałszywej słodkości położyć

to tak jak świeżość

kwaśnieniem ozdobić

wróżko

co to znaczy

nie łatwo tak wiele

słowami tłumaczyć

poza tym

o drugim istnieniu

nie mamy tyle wiedzy

by myśli decyzje

sądzić jak należy

ależ wróżko

zwiędnięcie kwiatka jest niedobre

nienaturalne

podłe

jak sądzisz

czy spotkamy się kiedyś

w łąkowym niebie?

nie wiem

nikt tego nie wie

i nie wiem

czy gdy zakwitną zwiędłe kwiaty

to potrafią wszystko wybaczyć

wróżko

ale co?

każde zło?