wyobraźnia

stoję i wpatruję się

wpatruję się w sylwetki baletnic

wirujących zgrabnie po drugiej stronie przybrudzonej szyby

skaczących tak wysoko że aż zdających się latać

ich stroje mienią się odcieniami różu i bieli

wyćwiczone zgrabne nogi stąpają lekko na czubkach palców

one tańczą do świergotu słowika

na co patrzysz

przecież tam nic nie ma

tylko kurz

mówisz

aż kurz

Podoba mi się. Pozdrawiam. 

Bez -że-Imho.

A więc to takie baletnice:) najpiękniej mienią się w promieniu słońca, co wkrada się do domu, też to lubię:) 

A w wierszu gryzie mnie bardzo to ostatnie 'aż kurz'. Dla mnie zbędne. Wdzięczniej by mi brzmiało samo, w odwrocie 

'Mówisz

Tylko kurz'

albo jeszcze na innym patencie. to tak ode mnie subiektywnie;) pozdrawiam

@Frohnixe

Pozdrawiam, miłej baletowej kontemplacji.

@Frohnixe Delikatnie utkane, rozmazane chwilami przez brudną szybę, która może być synonimem ich poświęcenia i rezygnacji z wielu przyjemności, w imię sztuki. Nie zawodzisz. Pozdrawiam