Modlitwa samotnika

Dziękuję i jestem poruszony, bo bycie inspiracją jest dla autora dużą gratyfikacją. Widzę prawdziwie pogłębione refleksje które niegdyś zawarłem w moim prostym, walentynkowym wierszyku. Wydaje mi się, że oba wywodzą się z autopsji i dlatego są prawdziwe, a prawda jednak jest w sztuce najważniejsza. Napisałeś piękny, przejmujący tekst, ubrany w czystą, sonatową formę, adresowaną do emocji wielu, którzy się zetknęli z samotnością i odrzuceniem, ale także tych, którym to na ich szczęście nie było dane, a może teraz dostrzegą, że takich, jest wielu dookoła. 

Szczerze gratuluję i pozdrawiam. M. 

@Marek.zak1 Dawno już chciałem odpowiedzieć na Twój wiersz ale czas nie pozwalał. No... ale wreszcie mi się udało. :-) 

@Wędrowiec.1984 tak bardzo podoba mi się ten wiersz... Widać, że pisała go bardzo wrażliwa osoba. Wzruszył mnie...

Witaj - podoba się.

                                                     Pozd.

w tym wierszu znalazłem dużą część siebie 

już tak chyba mają romantyczni idealiści

pozdrawiam

Jak zawsze - melodyjnie, płynnie i gładko, choć smutno.

Wbrew pozorom świat nie jest perfekcyjny i nikt nie jest doskonały.

Niejeden też jest - lub był - jeńcem naiwności (własnej lub wpojonej).

A miłość... ma chyba swoich ulubieńców. Do niektórych nie chce przyjść, do innych przychodzi zupełnie nie w porę, lub pod niewłaściwą postacią. Są też tacy, którzy ją odpychaja, lub depczą.

Podoba mi się, że nadałeś swojemu wierszowi formułę modlitwy. To go uszlachetnia, a pokora Peela wzrusza.

Pozdrawiam

Miłość wymyślił diabeł, który był kobietą i tej wersji bede się trzymał.

I najważniejsze w życiu są tylko chwile ( oczywiście z nią.)

pozdrawiam

@WarszawiAnka, @Moondog91, @M.A.R.G.O.T, @Andrzej_Wojnowski, @VaruVaeri, @Marek.zak1, @CafeLatte, @Waldemar_Talar_Talar, @Antosiek Szyszka, @fregamo

Bardzo dziękuję za serduszka! 

Świat... tak...

Może wydawać się perfekcyjny osobom, które wciąż z nim przegrywają, którym do perfekcji (tej perfekcji relatywnej) brakuje. Choć od dawna nie jestem samotny...

Trochę o tym wszystkim wiem.

To, że nie jesteś samotny to tutaj plus, nadaje Twojemu wierszowi właśnie uniwersalny wymiar, bo NIE piszesz o sobie, znając dobrze temat. Podobnie napisałeś o Titanicu, na którym przecież nie płynąłeś i to uczyniło twój tekst tak poruszający chyba wszystkich. 

@Marek.zak1 Hmm... no może rzeczywiście coś w tym jest, Marku. 

Każdy kiedyś przegrywa, tylko nie wszyscy się przyznają. Niektórzy umieją porażkę przekuć w sukces. 

Inni wbrew faktom udają, że porażka była sukcesem. Jeszcze inni ukrywają ją starannie, żeby nikt się nie domyślił.

@WarszawiAnka A i owszem, choć pewnie i tak nie wyczerpałaś wszystkich opcji. :)

Dziękuję. :)

Wszystkich opcji nie da się wyczerpać...

@Wędrowiec.1984 spoko

"Uwierzysz

choćbyś wierzył w niewiarę.
Niewiara,
jest jak wiara na miarę." (Raz Dwa Trzy) 

:) 

Bardzo ludzki i technicznie składny sonet. Dobry warsztat. Pozdrawiam

ładne może za dużo wypełniaczy sylabowych

np:

 jakże dzisiaj łatwo mieć nieśmiałe serce

ludzi doskonałych ułomnością bawić

 burzyć nieświadomie swój wrażliwy azyl

z czystej naiwności stać się ufnym jeńcem

czy jeszcze możliwe zostać wielkim szczęściem

w świecie perfekcyjnym, bez usterki, skazy

wreszcie krzyknąć dosyć - zaprzestając marzyć

choć skryte pragnienie mocno dzierży rękę

...

Pozdrawiam

Trzynastozgłoskowy sonet ma swój urok i rytm ze średniówką po 7 sylabie i zmiana na 12 zgłoskowiec powoduje wywrócenie całej konstrukcji. Pozdrawiam. M.

Dokładnie.