Lotnisko Boryspol

Bylo lato, straszny upal,

Jam sie posil i sie bal,

Zobaczylem – polski zownierz,

Na lotnisku cicho spal.

Byl on w stroju podniszczonym,

Polska flaga na rekaw,

Bylo widac – prosto z boju,

Straszkie zmeczyl sie i spal.

Bylo dziwnie, niepojetnie, strasznie.

No po prosztu skad?

Ze w Kijowie na lootnisku,

Polski zowmiez spi sie w kat.

To, wiadomo, byl nie zowlierz,

No nie zownierz jako taki,

Byl on razcej ochotnitkiem,

Lub przedstawicielem pracy.

Spij spokojnie, polski zowliez,

Od pociskow i od kul,

Tak skutecznie Cie obroni

Unkrainskich braci bol.

Masakra gdzie polskie znaki proponuje skorzystać ze stronki spolszcz.pl to jak jesteś leniwy poprawi ą i ę itd. 

Jednak to portal poetycki więc odrobina pracy się nada  :) 

przyjmuję tę uwagę z wielką wdziecznoscią!