Serenada

Gdyby było prawdą

To co mówię i piszę

Gdyby było łatwo

Ukazać swoje prawdziwe oblicze

Dawno już wiedziałbyś

Co naprawdę myślę.

Widzę serce pełne miłości

Nie czuję jednak pewności

Że jest ono dla mnie.

Nie rań bezmyślnie

Choć tylko to jest w stanie przerwać ciszę

Tą ciężką, która zjawia się

Gdy tylko o niej pomyślę.

Zostań przy mnie,

Nawet jeśli ma to znaczyć jedynie

Dziękuję, przepraszam, nie czuję.

W zamian ja dam ci zranione serce

Poszarpane i zdeptane

Słowami raniącymi bardziej niż czyny

Ponieważ co bardziej boli,

Złamany palec u dłoni

Czy twe przyjacielskie skłonności

Wywołujące we mnie wiele złości?

Nie odważę się

Powiedzieć prawdy

Powiedzieć co myślę

Powiedzieć co czuję.

Jedynie w wersach ukryję

W sposób bardzo tajny

By ukoić choć trochę bolące rany

Kochanie ciebie naiwne.