smak amunicji

w mieście Aleppo

pod kontrolą

Rady nieBezpieczeństwa

dzieci wybiegły na ulicę

na prawym chodniku stał

żołnierz armii amerykańskiej

energicznie żuł gumę

i trawił Jacka Danielsa

na lewym chodniku stał

żołnierz armii rosyjskiej

z ukraińskim papierosem

w ustach

śmierdział zwykłą wódką

kiedy zastanawiały się

czy pocisk ma smak wybawcy

ktoś z zaskoczenia

zbombardował ich beztroskę

nikt

nie policzy chwil

nieskończenie długich

wypełnionych milczeniem

@MIROSŁAW C. Dobry i ponadczasowy utwór. Ten temat został już przykryty zapomnieniem..... niewybaczalne. Należy uruchomić wyobraźnię dziecka na chwilę, żeby zrozumieć co widać z jego perspektywy.

Wiesz, jeden z moich pierwszych wierszy ( chociaż teraz czytam i myślę,że nadużywam owej kategorii do mojego pisania) w życiu, wywołany był tym samym obrazem.

Przeraża mnie ta broń biologiczna o zapachu jabłek. Takie wyrafinowane skurwysyństwo. 

Polecam Ci film, jeśli nie widziałeś "The Cave" o podziemnym szpitalu w Syrii, arenie do testowania broni przez tych, którzy zagarniają rzeczywistość od wielu lat. Putin i jego porty na wypadek wojny zimą...Tyle są warte istnienia ludzkie, stygmowane jako dzicz, emigranci z koniem trojańskim Islamu.. 

Projektant broni na celowniku

sensu twoich myśli
koncepcji projektów
nie chcę tłumaczyć
architekcie śmierci
daleko sięgający 
swoim geniuszem
w polowaniu
na człowieka 

jesteś wnikliwym
anatomem
psychologiem dziecięcym
chemikiem zwycięzcą
wymyślne twoje dzieła
służą panom
grającym w szachy
naszym życiem

w ciągu sekundy 
gasisz oddech laserem
parzysz niewidzialnym
promieniem
zdalnie sterowanym
wynalazkiem 
strzelasz 
szybko i skutecznie

 czytając dzieciom
książki na dobranoc
widzisz ich strach
podziurawione głowy
zmiażdżone ciała 
jak smakuje
satysfakcja z pracy
odebrany czek 

ile jeszcze pomysłów
ukryłeś dla ludzkości

Witam  - chore to ale cóż poradzisz.

                                                                              Pozd.

@Dag W tym surrealistycznym obrazie, przypada nam rola tła. Chciałbym, żeby nasze wiersze, stały się, choć odpryskiem na obcym nam płutnie - utopia. 

Twój wiersz, po prostu - ekstraklasa! 

Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam. 

Tylko tyle, że piszę i będę o tym pisał. 

Dziękuję za ślad, pozdrawiam.