De elementis

Jestem światłem
umarłych gwiazd
kosmicznym pyłem zrodzonym
w eksplozjach supernowych.

Jestem tańcem
elektronowych orbitali,
nieoznaczonym akordem 
wiązań atomowych.
 
Jestem energią
jądrowych syntez,
niesioną przez próżnię
w słonecznym promieniu.

Jestem spokojem
wygasłych wulkanów,
żarem płynnej lawy
zastygłym w kamieniu.

Jestem oddechem
światowego oceanu,
cząsteczką tlenu
unoszoną w wodnym pyle.

Jestem jednością
splecionych komórek,
katedrą tkanek
ciosaną w gliny bryle
 
Jestem równowagą
chemicznych reakcji,
neuronowych posłańców
gniewu i miłości.

Jestem szaleństwem
słabej, nagiej małpy,
szukającej Boga
w znoju codzienności.

bez ostatniej wymyśl panie autorze np antytezę prosty przystający zabieg