Znam wszystkie - jestem Julią

Celebrujemy. Z podziałem na role łatwiej
odnieść się do sztuki - wypluć
co wcześniej dławiło. Dramaty nie są już takie
gorzkie, są syte. W twoim akcie cierpkie wino
nabiera smaku. Palce rozchwytują pozostałości
ocalałych darów. To sacrum - 
mój drugi akt. 

Celebrujemy. Dzień święty należy święcić, 
więc bądź mi prawdziwym Romeo. Werona nadal jest   
jednym z cudów. Świata za nami nie widzi, pełna
dyskretnych spojrzeń i zabronionej miłości. Scena
niebanalnie czysta; zanurzam w niej dłonie.
Róże spadają z nieba. Wieczność 
ma znaki szczególne. 
 

piękne

Tetu, ładnie:) choć to taki wiersz, którego nie umiem rozbroić na dosłowny odczyt, jak to lubię, to i tak się podoba. I taki niech mi pozostanie, w ślepych uliczkach domysłu.

Piszesz niebanalnie i to lubię w Twoich wierszach. a w tym najbardziej zaczepiło mnie to

Pozdrawiam:)

Valerio, dziekuję.

Lu, istotny fragment cię zaczepił. Dramat, jako sztuka w której prawdziwa miłość jest sytością, a wieczność... i w odniesieniu do dramatów życiowych, które łatwiej znosić we dwoje (z podziałem na role) co pozwala odetchnąć, a i nierzadko owocuje, nadając życiu całkiem nowe kształty:) Reszta niech pozostanie milczeniem;) Pozdrawiam, dzięki za zajrzenie. 

Piękny. Wieczność

ma znaki szczególne.

bb

@tetu Natchnęłaś do myślenia, dramaty są syte, a i owszem. Za to je kochamy, wszystko w nich zmierza do apogeum by następnie precyzyjnym cięciem nagle zakończyć swój bieg. Ten moment jest najważniejszy.  Można by wręcz pokusić się o stwierdzenie, że dramaty są takie ludzkie, by po chwili dodać ziemskie i kosmiczne. 

Pan Ropuch

Kocie, dla mnie istotne jest nie to co napisałeś na początku, ale to co potem. Nie odbieram tego w ten sposób i mam nadzieję, że Ty też nie. Odwzajemnianie typu komentarz za komentarz, serducho za serducho jest infantylne i kompletnie bez sensu. Jeśli ktoś tak funkcjonuje, to tylko współczuć. Chociaż patrząc na to z drugiej strony to musielibyśmy siebie w ogóle nie komentować żeby przypadkiem ktoś tak nie pomyślał. Zostawmy więc takie pomysły i bądźmy po prostu wobec siebie uczciwi i szczerzy. Dla mnie istotą jest tekst, jego przekaz i  odbiór. Nieważne czy pozytywny, czy negatywny. Na tym się koncentruję. Zawsze liczę na szczere i rzetelne podejście do wiersza, bo sama staram się dać dokładnie tyle samo. 
Cieszę się, że dobrze się czyta i że dopatrzyłeś się logiki, oraz ciągu zdarzeń i że  sobie coś z tego wyciągnąłeś. Dzięki za koment.

Znam wszystkie - jestem Julią;)

Dzięki Beato.

Dokładnie. Dziękuję za pozytywny odbiór i parę słów uzasadnienia. Pozdrawiam.