Jestem przeszłością

Trzynastoletni, ulubiony, pełen dobrych wspomnień, nie dziwię się.

Dziwię się natomiast sobie, bo nie mam ulubionego. Wszystkie lubię, ale żeby tak jeden tylko, to nie...

Ciebie napisałabym jednak z małej, bo jakby nie patrzeć to poezjawspółczesna , w której zaimki osobowe piszemy maleńka literką.

Chyba że chcesz być buntowniczką, to proszę bardzo, bo bunt mam we krwi.

Pozdrawiam!

@siachna "Może myślą bezmyślną", czy snem o poranku,
                    dotykiem na sutkach, jak Adam po jabłku.
 

Pozdrawiam i życzę samych sukcesów.

Witam -  podoba się ta gra...miło się czyta.

                                                                                 Miłych chwil życzę.

@siachna piękny, zawsze żywy i prawdziwy

@AOU Miało być z małej, ale słownik mi poprawił. Nie zwróciłam uwagi. Dziękuję! 

@[email protected] dziękuję!

@Waldemar_Talar_Talar cieszę się, dziękuję bardzo!

@Kot ha! Bo czasem coś genialnego potrzebuje szlifu, jak diament i zaczyna lśnić. Dziękuję, pozdrawiam!

@Somalija dokładnie. Zawsze żywy... Dziękuję!

Z punktu naukowego: prawdziwy przede wszystkim. Czasami, acz bardzo rzadko, zastanawia mnie, co czuliśmy bądź czulibyśmy, mając do dyspozycji tzw. teraźniejszość.  Czy w ogóle jesteśmy w stanie ją uchwycić? Czy tylko spojrzenie z boku pozwala na tę perspektywę. Ale to chyba nie o to chodziło, w każdym razie obie interpretacje smutne, utwór natomiast - pomimo (a może dzięki) braku jakiegoś niesamowitego rozbudowania - piękny. I pewnie słusznie ulubiony :)
Pozdrawiam

@VaruVaeri @VaruVaeritak... Każda wiadomość, którą właśnie wysyłam jest przeszłością... On ja odczyta i ja już tego nie cofnę... Piszę to, czy to jest teraźniejszość? Czy klikając "dodaj" przenoszę coś w przeszłość...? Cieszę się, że podoba Ci się mój wiersz. Właśnie... Ten brak rozbudowania. Prosto, krótko, mija... Bardzo dziękuję za komentarz.

@Jacek_K czasem sukces tkwi w prostocie. Dziękuję bardzo!

@Jacek_K masz rację, dziękuję! :)

@siachna w splątanych kliszach ze swojego życia, mamy kilka oskarowych ról. Przeszłość czasami wychodzi na ścieżkę przed nami i wtedy trudno się z nią przecisnąć do przeszłości. Dobre wiersz. Pozdrawiam

@Dag dokladnie, z jednej strony trzeba iść na przód, w przyszłość, nie tkwić w przeszłości. Jednak z drugiej strony - przecież to, jak jesteśmy ukształtowani jest nierozerwalnie związane z przeszłością, z tym, co dało nam doświadczenie, naukę, przyjemność, ból, wszelkie wspomnienia... Jak to połączyć...?

@siachna starać się zabrać w dalszą podróż tylko te ważne wnioski.  Masz rację, takie gdybanie zależy od indywidualnych doświadczeń. Pzdr

A psycholodzy gadajo, że nawet jeśli żyje się przeszłością w dobrym sensie, pielęgnując miłe wspomnienia nie można być szczęśliwym w 'teraz', ale czytam wiersz i im nie wierzę :) 

@Czarek Płatak dziękuję! Z tym poczuciem szczęścia... Może rzeczywiście, kiedy coś sprawia, że zatapiane się w teraźniejszości, czuję szczęście. Kiedy czuję się przeszłością piszę wiersze. Ale ten stan też lubię.

Mam dokładnie tak samo.