do czytelników

skąd we mnie to pragnienie żeby mnie czytano
to tak jakbym chciała rozebrać się przed wami

do naga

ściągnąć nawet biustonosz i majtki
żebyście mogli zobaczyć pryszcza na plecach
wysypkę pod pośladkiem

skąd we mnie to pragnienie żeby pisać
pokazywać rozstępy 
nierówne piersi
pieprzyka na brzuchu i włosy odrastające pod pachą

skąd w was to pragnienie żeby patrzeć
tak że nawet teraz nie możecie przestać się gapić
na spuchnięte oko i krzywe kolano

Może chcemy wiedzieć, że nie tylko my się zmagamy z  krzywiznami, że jest nas więcej :) Fajne to.

Pozdrawiam.

Odważnie, śmiało i z dystansem, ale co najważniejsze prawdziwie i szczerze.

Tak już mają ci 'pisaci' ;-)

Pozdrawiam.

@littlebirdsaved wiesz...

możesz pisać do szuflady.

A tak poważnie to odwieczny dylemat. Tu przynajmniej możesz się czegoś nauczyć, wymienić doświadczeniami a co też nie mniej ważne to spotkać sobie podobnych.

Pozdrawiam

 odpowiedź jest prosta bo ja jestem tylko jeden .

The one ! 

Witam - no faktycznie odważny tekst -  czuć szczerość.

                                                                                                     Pozd.

Człowiek, jako zwierzę stadne, szuka sobie podobnych. Najbardziej obnażając to, co powinien chronić. Duszę.

Pozdrawiam.