Ukrzyżowanie

Te wszystkie prawdy

Uśpione w poletku sprawiedliwości.

Wszystkie racje stłamszone,

Zdeptane przez ludzi w garniturach.

Zostaje tylko to, co w religiach

nazywa się grzechem.

Podobno człowieczeństwo

Zatwierdza sojusze z demonami

Przy kielichu wina z krwi ubogich duchowo.

Jezus oddawał za nich krew.

Czy teraz postanowili bawić się w zbawicieli?

Mordują prawdy i umywają ręce,

Aby trzymać się zguby,

Jakby miała ich uratować

Przed klęską.

Te wszystkie prawdy,

Te wszystkie racje.

Czy one zmartwychwstaną?  

@Olya Bardzo mądry wiersz.

Choć smutna prawda jest taka, że dziś wielu uwielbia się wyżywać na Wielkim Zbawicielu ...

Może niestosowny jest ten 'wesoły rym,' ale faktem jest, że w obecnych czasach chyba prędzej wiersze o (dosłownie) fekaliach mają większe 'branie' niż wiara, która jest tematem popularnym głównie w kontekście 'najeżdżania' na Rydzyka i cały kler itp., etc.

Od razu pragnę dodać, że moim celem nie jest prowokowanie jakieś zagorzałej dysputy - nietrudno dostrzec, że są tu osoby niezwykle dojrzałe, wrażliwe i o wyrobionych poglądach - a ja nie lubię polemizować i dochodzić racji (zwłaszcza, gdy mogę jej np. nie mieć ;)))).

Jedynie dzielę się refleksją, że poezja otwarcie religijna w niektórych budzi natychmiastowego 'agresora' - a przecież ile piękna kryje się w wersach o czymś (i Kimś) więcej, niż:  my, ludzie i nasze najważniejsze ''tutaj, teraz, więcej,  lepiej, mocniej, natychmiast ... i  ...  "Czy one zmartwychwstaną?"  :)