Matrioszka

Wylewasz mnie za kołnierz
Ja cię nachodzę ciszą
Owijasz mnie chusteczką
Łzy ... i tak żadnych dźwięków nie słyszą.

Ciemnozielony serdak
I miłość skryta w karafce
Kilka stuleci temu
Puszczaliśmy białe latawce
I głowę wystawiał emu
Z ciemnozłotego piasku
I coś mi obiecałeś
Mimo, że nie istniałeś

Siedzę i łowię łabędzie
Zmyślając swe dalsze życie
Otwieram radością okna
Zamawiam darmowe tycie

Słucham plecionych bzdur - od rana do ... niedzieli
Zamierzam dalej istnieć
Jak bardzo byście nie chcieli

Tego - czy czegoś innego

Zanurzam się w kwarantannie - samotność ... - jaka to głębia
Jeden centymetr nad ziemią ... ?

Znalazłam siebie!
Na dnie.

może jakoś tak:

wylewasz mnie za kołnierz a ja przychodzę ciszą
owijasz mnie chusteczką łzy dźwięków nie usłyszą.
ciemnozielony serdak ukryta miłość w karafce
stuleci kilka temu puszczaliśmy latawce

7/7

pozdrawiam

Witam - zmyślanie  dalszego życia i łowienie łabędzi

robią dobrą robotę w twym wierszu więc go lubię.

                                                                                             Udanych świąt życzę.

Istnienie jest naszym bytem, też i ego,

Zgadzamy się Koleżanko i kolego,

Mniej hałasu, krzyków i wątków,

Z kwadratowych prostokątów,

Samotność przezwycięży tylko : 

Rodzina bliska, daleka - to wszystko,

A centymetr jak w Maju - Maj,

Gdy Kwiat mówi : czaj, czaj, czaj,

Gdzie łodygę swoją od ziemi wyrwie,

Młode lecz Potęgą - potężne i silne

Pozdrawiam pani Mario.

@Lidia Maria Concertina "Nie bój się cieni, one świadczą o tym, że gdzieś znajduje się światło."