Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Byłam orkiestrą


Alexis

Rekomendowane odpowiedzi

Żałosny koncert spadających łez

Jedna gra w d-dur

Druga śpiewa sopranem

I gdzie w tym litość dla uszu

Złamanego serca?

Hebanowa rzęsa nie jest przecież w stanie

Zatańczyć do pomylonej muzyki

A umysł rozrywa się od tłumu

Rozgorączkowanych myśli

I ktoś by podsumował, że każdy koncert

Kończy się

Lepiej czy gorzej

Ale zawsze owacjami dla dyrygenta.

Dlatego stojąc  na środku pustego pokoju

Wyobrażam sobie

Ten koniec

I w głośnym brzęku mojej orkiestry

Słyszę je

Pełne nadziei dla przyszłości

Owacje

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...