Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Cuculus Canorus * Trwały Ślad


Dekaos Dondi

Rekomendowane odpowiedzi

 

 

w stęchłym lesie rozkłada się snuje

na moich piórach nie ma jej nawet

w inny umysł wlecieć zrozumieć

no cóż przepraszam

nie w tym się pławię

 

tam coś podrzucę bez żadnych emocji

znowu gdzie indziej bez żalu podłożę

co mnie obchodzi że były moje

beze mnie wyrośnie

z nich ptaków korzec

 

dziobem stuknę to stuknę mocno

skrzydłem ranię to ranię krwiście

ważne że ego w samozachwycie

na sośnie wysokiej

oślepi zabłyśnie

 

szybuje w lesie drzew nie widząc

roztacza zgniły empatii torus

zimna bezduszna obojętna

wypchana kalectwem

cuculus canorus

 

 

 

Trwały Ślad

 

w mordę walnięto

krwawiło obficie

 

jak diabli bolało

na białą koszulę

czerwienią kapało

 

lecz nawał wnet minął

 

zapomnienie

zagojenie

dalsze życie

 

~

kartka psychiki

zgięta jak wiatrem drzewostan

 

paznokciem bardziej jeszcze

przejechana doduszona

między palec a blatu kleszcze

 

chociaż teraz niby gładka

trwały ślad pozostał

Edytowane przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...