cravoseviolas Opublikowano 31 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 31 Marca 2020 Zawarłeś w milionie obrazów kilka minut z mojej młodości nieprzejednanej, niezmierzonej, ja tak bardzo chciałam wolności. I czegoś jeszcze chciałam, tylko jak to nazwać, żeby nie odebrać temu czemuś nieopisanej w słowach wartości. Nawet ja opadłam z sił zagubiona w Twoich oczach, ze znajomymi, ciepłymi palcami, dotykającymi czule po włosach. Leżeliśmy spleceni oddechami Moje i twoje zmęczone serce, mimo że teraz jesteśmy sami, to słyszę jak głośno dudnią jeszcze. Brzmią i brzmieć będą, mimo że czas uporczywie czeka, to w raju, w którym byłam z Tobą, poczułam w sobie prawdziwego człowieka. 3 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
TakitamWpis Opublikowano 31 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 31 Marca 2020 Przepiękne piszesz wiersze, uczucia emanują swoją pełnią w nich. Wersy czytane raz po raz, wzruszają sentymenty, aż żal odchodzić. Ukłony dla twej myśli, dla twego warsztatu. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
cravoseviolas Opublikowano 10 Kwietnia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 10 Kwietnia 2020 @TakitamWpis dziękuję za bezcenne słowa, one wiele dla mnie znaczą, pozdrawiam serdecznie ;) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się