Jałowo

Myśli miewam te same

I tu ma drgania,

Ruchu powietrza

Wczoraj nas jeszcze nie było

Wczoraj taplaliśmy się we krwi,

W ziemi - 

Z czegoś musieliśmy powstać 

Istniejemy dopóki nasze żyły rozgałęziają się i kurczą - 

A potem jest bezdech,

Drżenie mięśni.

Taki chłód, który łamie kości

Pękam i budząc się krzyczę

Że mnie boli i chce już stąd wyjść

Chce wrócić do łona matki

Otulić się jej krwią 

Bo mojej krwi nie znam i mojej się boje

Chce z powrotem niewysycone wapniem gumowe kości

A jeśli już wyjść na ten świat - 

To bledsza,

Wyjałowiona,

Żeby ziemi lżej było mnie pochować