Moja wiara II

Wierzę w życie
gdzie dobrzy ludzie są idolami
autografy serc skrzętnie
cały czas zbieram

kiedy odżyję
słowa poskładam
ułożę podziękowanie
między wierszami

wierzę w wodę

która płynie
ze źródła świata narodzin
zawsze czysta
bo obmywa
z grzechu pychy
ukoi ból

wierzę w czas

którego minut
nie liczy nikt skrzętnie
i nie pędzi jak spłoszony
dobre godziny odmierza
nawet nieufnemu
bo nikomu nie dowierza

wierzę w to

co jest warte
aby uwiecznić
bo  wspaniałe
na zawsze w pamięci
karty pamiętnika nie wydarte
przetrwają wieki całe

wierzę

w niepokalanie
tego co powstało
przed tyloma laty
tej wiosny  

powitam znów kwiaty
na duszy polanie

wierzę
i wielbię cały świat

pomodlę się

aby ocalał

głosząc twoją chwałę

Mój Panie

Wiersz ładny,

ja wątpię, więc nie wejdę w dyskusję z przekazem. bb

@Maciej_Jackiewicz  Kiedy rozglądam się wokół i widzę otaczający mnie świat, w moim umyśle i sercu rodzą się wątpliwości... Ale kiedy spoglądam na ten sam świat z szerszej perspektywy - to jak najbardziej zgadzam się z Tobą... :) Dojrzałe przemyślenia, piękny wiersz :)

Pozdrawiam :)

Mi też się podoba ten wiersz, bardzo dojrzały, widać troskę o wszystkich, bez wyjątku, dla autora duży TRZYKROTNY PLUS I PUCHAREK.

jak dla mnie trochę patetyczne...za bardzo 

ale idea piękna (może dla tego)

pozdrawiam