Licho Opublikowano 24 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Marca 2020 jestem kobietą najogólniej stara Ewa z przestrzeni niewidzialności na granicy wyobraźni oczekuję rzeczy niezwykłych niech jeszcze dokonują się we mnie ech ta wolność bez kalendarza słowem pękam ze śmiechu słowem wypłakuję się na śmierć i wariuję z gorliwością biednego błazna miłości spełniają się teraz w wierszach prawdziwa była ostatnim prezentem poza nią nie ma już nic wartego życia szkoda że nie umarłam z rozkoszy 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
ais Opublikowano 25 Marca 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Marca 2020 (edytowane) Oglądałam ostatnio Madonnę i... nie poznałam jej. Mieć sześćdziesiąt lat w szołbiznesie, to jakby miec dżumę, albo podwójnego koronawirusa! Wszystkie drzwi pozamykane. Głuchy telefon. Odwrócony wzrok na ulicy. Ale błagam! Czy trzeba od razu wyglądać, jak pranuczka Czyngis Chana! Okropność :( Stare Ewy nie wstydźmy się siebie! Piękno, które było na zewnątrz, teraz ukryło się wewnątrz i naprawdę tylko nieliczni mają możliwość, aby je dostrzeć. Stara, piękna Ewa jest niczym kwiat paproci. O, i tyle, bo sie rozpisałam. :) Edytowane 25 Marca 2020 przez AOU zmiana wyrazu (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Licho Opublikowano 25 Marca 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 25 Marca 2020 W internecie możemy mieć tyle lat ile chcemy, wystarczy rozwinąć fantazję. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się