Rwąca rzeka

Uciekam myślą daleko tam gdzie wzrok nie sięga, ni ciemność. 

Wskrzeszam rozproszone i zbłąkane słowa, poszarpane i porozrywane, ale po co nie wiem. Już dawno wyblakły i straciły kształty, a ja je wołam.

Czołgają się jak zombie, lecz dosięgnąć mnie nie mogą

Spalić je wszystkie w pizdu

Niechaj znikną

Nie goń mnie już . Odwróć się i odejdź w niepamięć. Rozpłyń się jak obłok na wietrze.

Jesteś wolna i nigdy nie wracaj 

Myśli płyną jak rwąca rzeka, 

Ni kropla nie przystaje

Tylko dynamiczny prąd zrywający brzegi

Tyle myśli dookoła

Tyle płynie gdzieś w niepamięć

Nikt jeszcze nie był u jej ujścia

żadna myśl nie wraca

Tylko płynie i przemija

przemija tak szybko, że ciężko ją dostrzec

a jednak zamraża umysł

Nie warto się opierać

Lepiej popłynąć z nurtem i odkryć nieznane

Płyńcie do mnie

Płyńcie

jak najwięcej

Pragnę was

Jak pustynia kropli

rwijcie brzegi 

drążcie koryto

Bądźcie żywe w żywiole

Zabierzcie mnie ze sobą i pokażcie więcej

Więcej życia w życiu

Żaden spokój

Tylko wolność

i Dudniący szum

Szum w którym odkryć można coś więcej

z szeptów rodzą się ukryte słowa

Jedna wielka świadomość mieniąca się tysiącem kolorów