Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

D.


Rekomendowane odpowiedzi

D. to już nie osoba która mnie rani.

To klucz który prowadzi do najwrażliwszej strony mnie,po czym szepcze spokojnym pełnym zaufania głosem że nie ma się czego bać,że wszystko będzie dobrze. Każe mi obwiązać różowa wstążka moje złamane serce w jedną całość a potem delikatnie położyć na mojej dłoni.A potem zmusza mnie żeby ją zaciskać,mocniej i mocniej,sprawiając ból jakiego fizycznie nigdy nie doznałem.To siła która chce bym wątpił w siebie a zarazem wierzył w złudzenia.Sprawia że czuję się jak małe dziecko balansujące pomiędzy euforią a depresją,podatne na najmniejsze gesty. Świat który obezwładnia i zabrania krzyczeć. Każe przestać rozglądać się za własnym szczęściem, zamyka w czterech ścianach pośrodku niczego żeby utonąć we własnych myślach.

 

D. to już nie osoba która mnie rani,to część mnie wytopiona w żalu i strachu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...