jej portret

czasami jak deszcz milknie po burzy

by chwile potem zmyć resztke emocji

czasami jak dreszcz przenika umysł 

by wrócić z powrotem zamieniony

w dotyk

jak pierwszy śnieg piękny mimo mrozu

sprawia że uczucie potrzebuje schronienia

troche jak lęk przeraża tylko na pozór

by chwile potem spełnić wszystkie pragnienia

jest jak muzyka układa do snu

grana w tępo zgodne z biciem serca

jest jak poezja kiedy brakuje słów

by opisać tą jedną która sen z powiek spędza

to jedyny powód dla którego chce spać

bo może tylko we śnie moge ją zobaczyć

i mimo że spotkam ją kolejny raz

obudze się sam tak sobie tłumacząc

Na prawde jaka jesteś tego nie wie nikt

na toby cie określić brakuje mi słowa

ale wiem że nie da się bez ciebie żyć

dla tego wciąż próbuje ciebie namalować

@korek druga połowa wiersza trochę kuleje moim zdaniem 

pozdrawiam :)

@korek

Popraw literówki i ortografię.

Jak wyżej.

Pozdrawiam :)

Witam - warto bardziej wnikliwie sprawdzić gdy coś się wysyła w eter...

                                                                                                                            Pozd.