nana nini na (niewesoła piosenka)

nagle do gniazda bardzo daleko

na lot ostatni jest już za późno

niczym sęp stary samotny w stadzie

nie wiem czy zdechnę czy też dam radę

nawet nie mogę uścisnąć dłoni

na drzewa suchej siedząc  koronie

nie po raz pierwszy patrzę jak w dole

najmniejszy z małych umiera człowiek

nikt z wielkich nad nim się nie użali

nikt z możnych którzy tu go zesłali

nikłej łzy śladu po nim nie otrze

nie dbając wcale o to jak odszedł

na pewno nie chcę być takim sępem

naprzeciw idę słowa ostępem

na którym może oprę odpowiedź

na czyjej ziemi ostał się człowiek

@Sylwester_Lasota ta bariera poskramia nasze wszystkie instynkty. Echo naszych obaw w ciemnej jaskini, nie udziela nam takiej odpowiedzi, której oczekujemy. Kontrola tłumów dzierży berło, poskramiania złośnicę w koronie. Dobry wiersz. Pzdr

@Sylwester_Lasota ciekawie rozbudowany wiersz.

Dzięki

teraz jak rozwinąłeś to mogę dać plusa

ostatnia bardzo dobrze a jak znasz mnie to wiesz, że bym pokombinował - może skorzystasz

nagle do gniazda jest za daleko

ostatni lot zamknęło echo

jestem jak sęp samotny w stadzie

nie wiem czy zdechnę czy też dam radę

nawet nie mogę uścisnąć dłoni

siedząc na drzewa suchej koronie

nie po raz pierwszy patrzę jak w dole

najmniejszy z małych umiera człowiek

nikt z wielkich nad nim się nie użali

i z możnych nikt co go wysłali

samotnej łzy po nim nie otrze

nie dbając o to by godnie odszedł

pozdrawiiam

Dziękuję Jacku. W sumie, to treść została zachowana, tylko nana ni na zginęło, ale to w sumie nie jest istotne.

Pozdrawiam

też mi się tak wydaje i jeszcze Ci dopiszę:

czy ostał człowiek czy po nim truchło

które robaki zawzięcie chrupią

że tylko szkielet w ziemi tkwi po nim

by powróciły w obieg atomy

od wszelkich trosk już wolny człowiek

co będzie robił – Ci nie odpowiem

lecz nie przepadnie w czasoprzestrzeni

byt nieskończony jeszcze  go zmieni

pozdrawiam