młodość

Durne słowa z durnych mord

Bombardują gwarnie front

Marzeń naszych nieskalanych

Codziennością obrzydzanych

Ciągną w dół i gryzą żwawo

Gdy paramy się zabawą

Wściekłość ryczy, piana z pyska

Gdy robimy na pół gwizdka

Zawał serca, zator żylny

Świat ich wielki jest, sterylny

Pozbawiony snów, wielkości

Żywe trupy, worki z kości

Wystrojone, wyczesane

Monotonią niezmieszane

Durne mordy, durne słowa

Wasza głupia nawet sowa

Życiem tego nikt nie nazwie

Życie jest tu tylko w nazwie

Wokół Ciebie wszystko blednie

Tęcza szara niebem biegnie

Twą szarością się zmęczyłem

Bo sam szary chwilę byłem

Lecz znów czarny, wyrazisty

Niosę odwet srogi, krwisty

Zabić marzeń w sobie nie dam

Pobratymcom noże sprzedam

Będę głosił prawdę z serca

Wielkich marzeń spadkobierca

Więc się nie złość i się nie wierć

Gdy twej śmierci niosę śmierć

dobry rytm... ten ostatni wers sobie tylko przerobiłem:

...

Gdy twej śmierci - zadam śmierć

Bardzo mi się podoba, chętnie poczytam więcej

bardzo mi miło, dziękuję