Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Śnieg


Paweł Z

Rekomendowane odpowiedzi

 

Nieskalany płatek śniegu,
w skali mikro - cud natury,
co z już lekko szarej chmury,
sypie. Biały deszczyk w biegu.

 

Płatek nasz jak maratończyk,
pogoń jego całym życiem,
żeby lud go wielbił skrycie.
Nie wie, że się zaraz skończy

stan, w którym został on zrodzon,
zbliża się do atmosfery.
Ziemia wita go, on niemy,
że wart dla nich kilka koron.

 

Ciepłość ludzka dziwi wielce.
Jeszcze szybciej w dół pikuje.
Nie wie że ten gorąc knuje,
żeby zmienić go w kropelkę.

 

Poci się śnieżynka słaba,
lecz dalej pojąć nie może,
przecież daje życie, zboże,
jak ludzkość potraktowała.

 

Już kropelka. Spada w glebę.
Tworzy błoto obrzydliwe.
Ma nadzieję, że za chwilę
wyparuje i znów w niebie.

 

Ale chwila nie nadchodzi,
pyta : ,,co robisz człowieku?".
On w tym szarym dymie, zgiełku
rudą kitę eksponuje...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...