Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niedomira


MIROSŁAW C.

Rekomendowane odpowiedzi

 

dawno

dawno temu

kiedy ziemia była jeszcze płaska

Niedomira

w towarzystwie kłobuków rusałek

i wszelkiego leśnego licha

nisko kłaniając się dębom

łapała poranną rosę

na rąbek białej sukienki

tak bardzo chciała

poznać ducha wszechświata

 

jak ona płakała

nad każdym wykruszonym kłoskiem

 

uśpiona długotrwałą ciszą

nie usłyszała werbli czarcich aniołów

na cześć Boga z dalekiego kraju

który po dzień dzisiejszy

głaszcze łany nie swoich zbóź

 

i polały się z nieba strugi deszczu

w kanonadzie ognistych języków

rodem chyba spod ziemi

 

aromat ziół

nigdy dotąd nie był tak silny

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...