Paweł Z Opublikowano 26 Lutego 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 26 Lutego 2020 (edytowane) Cisza, proszę, nie mów już nic. Każde kolejne słowo jak bagnet w serce, które i tak zaczęło gnić. Stój, proszę, nie zbliżaj się znów. Obecność twoja poprzednia wywołała ból od stóp do głów. Nie, proszę, nie chce myśleć o tobie, mózg ostatnim bastionem normalności, o nie, kryć się! Przyszło, a ja sam, goły, nie mam ci nic do pokazania. Użytek dla ciebie był raczej znikomy. Czas pokazał, nic nie znaczę, już i tak o tym wiedziałem... Życie? Czemu życie? Znów płaczę... 26.02.2020 r. Edytowane 26 Lutego 2020 przez Paweł Z (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Magdalena Opublikowano 26 Lutego 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 26 Lutego 2020 Fraza o użytku zabuża coś, pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Paweł Z Opublikowano 26 Lutego 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 26 Lutego 2020 @Magdalena @Magdalena spróbuj znaleźć metafore, wtedy ma to sens Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Magdalena Opublikowano 26 Lutego 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 26 Lutego 2020 z kapelusza krzyczę gdzie jest moja szata?! błaznem królem w kapuście tym jestem dla Ciebie miła zobacz zobacz sama mokra twarz mnie okryła Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się