Na młodzieńcze zmartwienia II

Inny młody człowiek raz do mistrza  się zwrócił,

jak to jest być wiekowym? Drzemkę mu zakłócił,

gdy mistrz oczy otworzył, spojrzał na młodzieńca

i odrzekł głosem rześkim. Jedziesz do Kamieńca,

a tam nasi wrogowie już wojnę szykują,

czym króla i hetmanów od dawna frasują.

Myśl zatem by z tej wojny bezpiecznie powrócić,

nie zaś tym, co odległe, zanadto się smucić.

Nie zła fraszka : uszczypliwa napisana rymem.

Dziękuję. Mam tu kilku wymagających nauczycieli, którzy dali mi wskazówki, więc nie mogę ich zawieść:). 

Serducho, ale ten mistrz chyba wciąż drzemał, kiedy młodzian pytanie zadawał. Skąd, u licha, wiedział, że młody człek się smucił??? Może mu się przyśniło...?

Dzięki, te pytanie, zadawane przez młodych niosą ze sobą utajoną obawę, że fajnie nie jest. Tak przynajmniej mistrz to odebrał. Pozdrawiam. 

A może, po prostu, mistrz był smutasem z natury i tylko tak mu się skojarzyło?? 

Nie mogę tego wykluczyć:)