Korona Ogotaia

było sobie życie 

od początku brało 

z życia tyle ile mogło 

żyjąc w cieniu śmierci 

szukało innego życia 

na dobre i na 

najgorsze 

głodne ekspresji

liczyło na szczęście i cud 

chcąc zapisać w genach

różnicę in plus 

poszło po rozum 

do głowy 

molekularnie

jednak wszyscy jesteśmy 

jednakowo martwi

sypiam z drapieżnikiem 

gdy patrzy martwieję

osuwam się i rozkładam 

kwantowo

rozdzielony

błoną komórkową

atmosferą kadłubem 

skafandrem granicą

państwową rasową

i płciową

czekam 

tu jest ten kamień węgielny 

weź go i rzuć we mnie 

przeleci 

@Lahaj jak stal przez kości...

pozdrawiam

@fregamo No w sumie 

choc liczyłem na inny przelot 

pozdro 

@Lahaj spoko wiem

@Lahaj kiedy przeczytałam 

to w wyobraźni od razu pojawiły mi się obrazki z "Było sobie życie". Miałam kiedyś bzika na punkcie tego serialu dla dzieci.

Czekałam na każdy odcinek z ogromną niecierpliwością. 

Wrócę tu jeszcze, bo na razie to się nie pozbierałam a to przecież "dorosły" wiersz.

Pozdrawiam serdecznie.

@Karina Westfall tak skojarzenie jest przez autora pożądane :-) właściwie to zastanawiałem się czy nie powinienem tu użyć kursywy 

ten serial francuski dla dzieci był bardzo scjentystyczny, mi tez się to podobało 

pozdro