Czyjś wyższy level

(świat sprzed i po millennium - szczere rozmowy z Uniwersytetów 1go Wieku)

              graphics CC0

na stroboskopach judaszy uwieszone cichodajki

spółdzielcze burze magnetyczne

jak koronalne wyrzuty masy słońca

rezonują w klatkach schodowych – czynszówa

obok potęgi zapachów podsmażonej cebuli

zgrillowanego ptactwa na ruszcie konsumpcji

trzyminutowy test odsłuchu on line – tyle potrzeba

by przejść przez czyściec pięter

i dotrzeć do sterylnego raju – a potem splunąć

tytoniowym płucem sąsiada z parteru

przez okno prosto na chodnik pod blokhauzem – tyle

z waszego życia subkulturowi blokersi

obowiązkowe wpasowanie się w każdą tkankę

upierdliwej społeczności gdy płynie i szumi

czyjś obcy ustrój w kanały z wyższych

jeszcze poziomów współsomatycznego zameldowania

którym najbliżej do nieba po odległości

w latach świetlnych pułapu – lub centymetrach rozporka

kozaków od napalonej bezy tuż pod stropem

z wyuczonych jej wrzasków – w [co]nocnym technoparty

–

*z wyznań blokersa – codzienna mozolna droga ziomka po schodach na któreś tam piętro pod okiem analitycznym sąsiadów.

Jak zwykle oryginalnie i ciekawie.

@iwonaroma Dziękuję. Bałem się że, tekst jest zbyt chropowaty, ale taki był zamiar, starłem się ominąć soczyste epitety, bo uważam, że uszargany tekst w nadmiarze wulgaryzmów ustala zawsze antyliryczność, pikantne słowo to - tak, ale - minimalizacja słowotwórczego knajactwa Skoro jest pozytywny odzew z twojej strony, to miód na moje serce. Wiersz jest lekko dekadenckim szkicem zapamiętanej chwili z życia statystycznego blokersa, żyjącego na przełomie wieku (nie mnie, nie należałem do tej subkultury). To sterylny sarkazm. Pozdrawiam.