Cyberpunk nihilism

Ławica Delta sunie ociężale
chrzęstnych szkieletem
przez ciemnokolczastą
matrycę wieżowców.  

Dyskiem wątłego ciała
formatuje pozłacaną
ikrę bezczynności
- statuę jej jestestwa

Mózg w naczyniu obserwuje
nowe pokolenie Beta
- rozwijające się embriony
antytez spłodzone przez
moralność niewolniczą.

Duch w maszynie naoliwia
receptory wrażeń bólowych
entropią z układu
rozproszonego końca świata.
Z nich powstaną Alfy.

Niech roboty pokryte sierścią,
łuskami lub piórami, będą ich
fauną i florą. Fenomenem,
jednym z wielu im danych.

Ludzkość niczym znaki
greckiego alfabetu
nieukładające się w żadne

sensowne słowo.  

@Sekret przy niewielkiej pracy i małej korekcie możesz osiągnąć dużo lepszy efekt. Dobrze się to czyta i zdecydowanie to moje klimaty. ;)

pzdr

@Sekret zdecydowanie inny wiersz, jakie dzisiaj czytałam. Mocny tekst. Mózg mi się rozbudził na noc. Thx

@Sekret ciekawe choć nie do końca czytelne u Cb widzę taki neobarokowy lingwistyczny patos co jest interesujące tematyka jest mi również bliska szczególnie podoba mi się: