Poznałem kloszarda

każdy z nas trochę 'gwiazdorzy' ;)

On nie gwiazdorzył. Byłem raz świadkiem rozmowy z jakąś emerytowaną Panią profesor.

Spierali się. On tylko prosił, żeby nie upierała się przy swoim, bo za chwilę może udowodnić,

że jednak nie ma racji. Reakcja: - Proszę bardzo, niech pan udowodni.

On (cały czas uśmiech, uprzejmości, pełna kultura) wyciąga z mandżura grubą knigę

i mówi - proszę otworzyć na 378 stronie, siódmy akapit od dołu.

Policzki pani profesor nabrały kolorów i odtąd była częstym słuchaczem jego 'przypadków' ;)

trochę jak paralaksa, porarera, porare laksu Tyma, a jednak nie to samo ;)

Dziękuję.

@jan_komułzykant wypiłeś, zjadłeś ( nie tym razem), porozmawialeś pod niebem prawdy a nie salonowego bullshit. Ilu profesorów nosi na twarzy spojrzenia domorosłych filozofów, śpiących pod pierzynką ułudy. Moje klimaty. Od razu trafiles do serca. Thx

Prawda jest taka, że to był chyba jedyny bliski kontakt z nim - twarzą w twarz. Później było z tym bardzo trudno. Zbyt wielu chętnych. Chociaż mogłem, bo wiedziałem w którą klapę trzeba zapukać. Pewnie by zaprosił. 

Dziękuję Dag.

 @jan_komułzykant dochodzę coraz częściej do wniosku, że największe nasze ograniczenie, to twierdza w której zamykamy się przed światem. Dusimy tematy w wierszach z pozycji tzw. ciepłych kapci, a tak można dostrzec tylko samego siebie. Uliczne życie to hardcore, ale warto wskoczyć do tej rzeki, żeby nie odbiło się to tylko echem w podziemiach między stukaniem szpilek, a przejeżdżającym pociągiem. Chętnie bym się z tym panem napiła.pozdrawiam

widzisz, ciężko jest mi teraz z takim przekonaniem to osądzić. Nie wiem, co takiego spotkało go w życiu, że dokonał tego wyboru. Nawet bym nie śmiał o to zapytać. Myślę, że on nie miał żadnych kompleksów z tego powodu. Prawdopodobnie mógłby swoje położenie zmienić niemal natychmiast, bo chętnych do zatrudnienia byłoby bardzo wielu. Z tego co wiem pieniędzmi, którymi go obdarowywano też się dzielił w taki sposób, żeby pomagały przetrwać, a nie były przeznaczane np. na nałogi.

To były lata 90te. Nie wiem, co się z nim dzieje, mieszkam gdzie indziej, pracuję tez inaczej.

 ta piosenka o bezdomnym bardzo mnie wzrusza 

to się działo niemal 30 lat temu i wtedy nie miałem ZIELONEGO pojęcia, że będę kiedyś pisał o tym - no właśnie w kapciach ;)

Wtedy na ulice wypłynęło mnóstwo ludzi. Na ulicach królował handel. Takich panów szukających jedzenia w kontenerach było mnóstwo. On jako jedyny chyba podawał, sorry za banał, strawę duchową i nie głodował. :)

:D Przed chwilą jej słuchałem chyba gdzieś "w podziemiu" ;)) Dzięki

@jan_komułzykant moim zdaniem, warto rozmawiać z ludźmi, niezależnie od ich zapachu. Cieszę się, że ten wiersz napisałeś. Nawet bardzo. A swoją drogą to moja hipokryzja dzisiaj też była u bezdomnych, ale teraz ciepła kołdra. 

@jan_komułzykant Janku, dwie inspiracje, dziękuję bardzo. Opowiadanie piękne, muszę częściej bywać w tamtym dziale. Akcje, które propaguję i uczestniczę są organizowane przez ludzi, którzy śpią po 4 godziny. Szept wynoszę do krzyku, bo o tym trzeba mówić. Zawsze pytam ludzi, którzy krytykują bezdomnych, kogo chcieliby spotkać, gdyby przyszło im żyć na ulicy, czy przypadkiem nie czuli by się komfortowo w swoim towarzystwie

Szukam teraz chętnych do biegu na homeless. Działam zawsze według zasady chińskiej: ' chcesz, żeby coś zostało zrobione poproś najbardziej zajętego człowieka w wiosce'. Pozdrawiam

Można by rzec, że kloszard z wyboru. Może on wybrał po prostu wolność, na co my nie mamy odwagi.

Dobry tekst.

Pozdrawiam

Fajny tekst

Z ogromnym zainteresowaniem przeczytałam, ponieważ miałam bardzo podobną sytuację.

Kieeedyś, we Włoszech, spotykałam na skwerku licho wyglądającego mężczyznę,

tzn. najbardziej liche było jego ubranie, bo sam wygląd 'zafascynował' mnie. Czekałam jakiś czas na sposobność zagadania go, udało się. Byłam w szoku, takim jak Ty przy kloszardzie. Miał facet wiedzę.

To jak żył, było jego wyborem, dziwny wybór, ale ja takich ludzi rozumiem. To jest ich szczęście, mają większość spraw w nosie, dla nich liczy się chwila. 

Miałam ogromną ochotę zrobić mu kilka ujęć, zabierałam z domu aparat, ale gdy pytałam o zgodę najdelikatniej jak można, niestety... a z ukrycia nie było jak. Potem... zniknął.

Twój.. nie.. wiersz, opowiadanie przywołało mi tamte obrazy. Ciekawy i interesujący opis.

Pozdrawiam.

ps. zaraz mnie coś skręci.. poprawiam, by nadać kształt zapisu i cięgle gdzieś coś wyłazi.

Bardzo dziękuję

To jednak nie tylko mnie się trafiają tacy sympatyczni ludzie. Chociaż nie tylko tacy, bo są też sympatycy, najczęściej zostaję "kierownikiem", który musi się tłumaczyć, że 'premii' w tym tygodniu nie będzie, bo też skończył się 'zasób' (nie wolno powiedzieć, że nie ma się drobnych - nie przeszkadza;). Przyznam, że przy drugim takim "spotkaniu" zacząłem się zastanawiać, czy w końcu nie pójść do fryzjera, bo to oni zaczepiają mnie - nie ja ich ;)

Twój opis też ciekawy, dziękuję bardzo, że zajrzałaś. Serdecznie pozdrawiam.

@Mateusz pięknie dziękuję.

Czasami trudno tłumaczyć ludzkie wybory. Niedaleko mnie w lesie mieszkał Pan w ziemiance z parnikiem. Warszawa. Wszędzie miał książki, czytał je w słońcu, na samochodowej kanapie. Jeździłam na rowerze płacząc ze stresu i myśląc o takim życiu. Ziemianki już nie ma, stresu też nie, ale wspomnienie zostało. Nawet zimy są dzisiaj lżejsze. 
Tekst dobry Janku, zatrzymuje i uczy, byle więcej takich do podręczników w szkole. 

bb

a czy to nie jest przypadkiem Pan, którego straż miejska ewakuowała 'na siłę' z tego miejsca? Pamiętam, że walczył do końca. Był o tym kiedyś cały reportaż. Innego z kolei znaleziono w jakiejś budce z dykty, w której zmarł. Podczas usuwania budowli, otwarto również beczkę, w której doliczono się coś koło miliona złotych.

Paradoks wolności.

Dziękuję Ci bardzo.

Dylemat Fromma "Mieć czy być" w praktyce. 
Z tekstu wynika, że "być" potrzebuje "Mieć" (kapelusz z drobnymi), ale czy "Mieć" potrzebuje "być"? Może "być" potrzebuje "Mieć" bo żyje w świecie opanowanym przez "Mieć"? Jak wyglądałby świat rządzony przez "być"?

:D dzisiaj to już niemożliwe, nawet przy powrocie do jaskiń krzesano by "czymś" ogień, a za "dostęp" do ognia itd...

Siła w kupie, czyli w wielkości stada i siły jako takiej. Jaskiniowe 500+ zmieniłoby pewnie cywilizację, bo nikt juz by nie wynalazł koła :)

Jesteśmy drapieżnikami i nic tego nie zmieni. Lubimy miedź i tyle. Jedni, dla samej miedzi, niektórzy, żeby przeżyć.

Dzięki.