To mój kraj - Pod wieczór

Bo jeść człowiek musi  ;) 

W tej kolacji tkwi sedno pragnienia. 

... ano musi, Marcinie... :)  W każdym wspólnym posiłku tkwi pewne sedno pragnienia, tak mi się wydaje.

Dziękuję.

@Nata_Kruk - przyjemny wiersz.

                                                                                        Jeszcze raz spokojnej nocy życzę.

Kolacja jest ważna jako podsumowanie dnia i inauguracja nocy. W wielu dziedzinach to właśnie przy kolacji podejmuje się najważniejsze decyzje. Pozdrawiam. M.

Waldemarze... przyjemny (?)... ok... :) Dziękuję.

Marku... jako podsumowanie dnia, na pewno ważna to chwilka dla rodziny, gorzej, jeśli podsumowuje się/rozstrzyga 

sprawy poza nami w... wielu, wielu  innych dziedzinach... :)

Lily Hamon... dziękuję za ślad w okienku wiersza.

Gościom, ślę pozdrowienie.

' życie jest do zniesienia, bo nie znamy przyszłości'. Każdy z nas jest filmowcem, pisze codziennie treatment swojego życia, a tymczasem nawet dołujący synopsis na jutrzejszy dzień, może wylądować w koszu, a my nazwiemy to cudem. Mam skłonności do bawienia się w boga, do perfekcji to opanowałam. Dobry wiersz, do mnie przemawia. Thx Dag

Najlepiej wyluzować, wyciszyć umysł a rozwiązanie samo przyjdzie :)

Dobrze oddana chwila.

Dag... słusznie, życie jest, lub chociaż.. bywa.. ;) do zniesienia. Ładnie to określiłaś, tak, po trosze jesteśmy filmowcami

i 'tkamy/kręcimy' cząstki naszych chwil na ziemi. Miło mi, że treść zagadała.

Annie... chyba uciekła "z Ciebie" jedna literka(?)...  Czyli luz - blues dla zabicia złych myśli..;) Czasami tak trzeba.

Kobietki, dziękuję Wam za zostawione słowa. Ślę pozdrowienie.

Powoli zanikam, kurczę się, jest mnie coraz mniej ;)

Może to to trochę nie na temat (ale tylko trochę: :)): moja koleżanka rozpamiętując i rozważając  aktualną swoją trudną sytuację,  problemy, które się pojawiły nagle usłyszała głos swojej córki - mamo! ale ja jestem głodna! 

:) z pozdrowieniem

Bardzo mi się podoba, łącznie z wersyfikacją i delikatnym wewnętrznym rymem. Niby nic, ale w obydwu strofach w tych samych miejscach ładnie i spokojnie sobie siedzą i błyszczą :)

W wielu momentach życia, sukcesywnie odbieramy to, co nagromadziło się wokół, niezależnie czy z własnej woli i świadomie, czy poza naszą zasługą. Nie wszystko, co nas spotyka jest wynikiem własnych błędów lub sukcesów. Czasem wystarczy jedno ogniwo, na które 'niechcący' nadepniemy, a może spowodować tragedię, albo niebywały sukces. Ale to skrajności. Jesteśmy bardziej jak ten kopiec mrówek, tylko w przeciwieństwie do tych zorganizowanych zwierzątek, mamy ograniczone możliwości powiększania kopca, tragicznie niezdyscyplinowaną społeczność i niepoukładaną infrastrukturę. Łącznie z psychiką, dzięki czemu rzeczywistość wygląda jak wygląda. Zauważyłem, że często najlepiej wychodzi tym, którzy nie boją się głębokiej wody. Niezależnie od wykształcenia, inteligencji i innych atrybutów, bo nawet tym niezbyt rozgarniętym - uśmiech, spryt, o innych "walorach" nie wspomnę - "jakoś" się udaje, problemy znikają i sprawy "załatwiają się same". Coraz bardziej zaczynam więc głupieć, wszystko olewać, nie planować (niech planuje się samo) Jak na razie działa znakomicie, szczerze polecać jednak nie będę - póki doświadczenie w toku. ;)                                                                                                                              

Niemniej kilkunastoprocentowe zwiększenie zakresu luzu jak najbardziej popieram.

A kolacja, czy obiad, to bardzo dobry moment. Pozdrawiam.

źródło:

w nicość już opadł zwój myśli złotych

obrazek z puzzli sam się rozsypał

pożółkłe kartki nic nie przeniosły

gdy brak kolacji kompletna kicha

gdzieś w dołku ściska i w brzuchu burczy

egzystencjalizm codzienną zmorą

przysłowie stare jak Marks nas uczy

że "byt określa świadomość"

:))

Finał jest rozbrajający, najpierw budujesz napięcie podejrzliwości, człowiek spodziewa się nie wiadomo czego, a tu masz kolacja. Sympatyczne,

ładne, bb

Gdy nadmiar się myśli z problemów wylewa

najlepiej się zająć robotą.
Są tacy co idą na medytacje,
ja okna umyję z ochotą.

Myśli się ciągną, taka uroda,

jak nitki się wiją do nieba,

ale i bywa że w dół pociągają

wtedy uciekać potrzeba.

Dobry tekst Natko, słówka precyzyjnie ułożone, nic wyjąć nic dodać. bb

No tak, kobiety są jednak bardziej pragmatyczne niż faceci. Ja tam, mimo głodu, tkwiłbym w stuporze. Ale mi jest łatwiej, bo jeść nikt nie woła :)

Pozdrawiam. FK.

 Niech jednak drogi pl nie zapomina starego porzekadła, wg którego artysta głodny jest bardziej płodny ;) 

czytałem no i mnie nie porwało... a może po prostu nie zgadzam się z pointą

Paweł Artomiuk... nie szkodzi... :) nie wszystko 'porywa'... a puenta, jak puenta... bywają lepsze i gorsze...
Dzięki za wątpliwość.

Czarek Płatak... że niby głodny - płodny.? hmm.. u mnie to raczej nie zadziała... ;) Dzięki.

Franek K... no nie, łatwiej Ci, bo jeść nikt nie woła.? a Ty.?.. coś trzeba jeść, żeby żyć - nie odwrotnie... :)
Nie wiem, czy my, kobiety, jesteśmy bardziej pragmatyczne.... może. Dziękuję za wejście.

Bogumił... my praktycznie cały czas możemy spodziewać się.. nie wiadomo czego... ;) ja, na taką niewiadomą,

serwuję kolację.  Dziękuję za obecność.

Pozdrawiam Panów... :)

Mycie okien, czemu nie... gdy głowa zbyt pełna emocji... fajnie, że nie ma co zabierać i nie trzeba niczego dodawać.

Znaczy, dało się przełknąć. Beato... bardzo dziękuję za strofki i zostawione słowa.

... nie daj się Annie... ;)

Iwono... córka koleżanki miała rację, odegnała od mamy problemy.! Dzięki za wejście.

Kobro i Wędrowcze... Wam także dziękuję za ślad...

Pozdrowię grupowo... :)