Konsternacja

By wreszcie się zatrzymać
Jak długo zdołam biec,
Bym pomilczeć w końcu mógł
Jak wiele muszę rzec.

Aby czas przestał płynąć
Ile jeszcze czekać mam,
Bym spokoju poznał smak
Ile jeszcze mam być sam.

Kiedy wszyscy dają mi
Jak wreszcie przestać brać,
By w końcu nie mieć nic
Tak wiele chciałbym dać.

Gdy nie mam czego chcę
Jak mam zatrzymać łzy,
Taką radość poczuł bym
Gdybyś tutaj była Ty.

Ile smutku przelać mam
By z życia zacząć drwić,
Jak długo klęczeć muszę
By wreszcie zacząć żyć.

Co prawda;

na pewno to nie ja, jestem tylko czytelniczką, 

ale sens w treści jest :

próba czasu i wytrwałości.

Podoba mi się :)!

Lekki z przesłaniem, idealny przed snem