słoneczny chłopiec

Jesteśmy z tego samego materiału co nasze sny

Fragment sztuki Burza Williama Szekspira

a gdyby tak zwyczajnie spojrzeć na słońce 

bez okularów doświadczyć oślepienia

choć na chwilę poczuć promienie po drugiej stronie powiek

pewnie księżyc by się obraził 

puchnąc od tlenu w swoich kraterach

chętnie bym z nim pomówił

na osobności w zaciszu za drzwiami sklepienia

mimo że wiekowy rację nie zawsze mieć musi

niech Pan zrozumie że chłopiec tak po prostu od niechcenia

wypatruje przez żaluzje małego olśnienia

tylko po co mi to mówisz słoneczny chłopcze

czyś nie świadom że róże od słońca usychają

nie lepiej tak w ciemnościach przykucnąć na trochę

nie zachodząc w umysł czy płatki odrastają

ale proszę Pana ta Pani powiedziała iż trzeba się cieszyć

bo troski i żale to tylko przeszkoda

gdy duch w ciele dobry można sny weselsze uszyć

z emocji i obrazów które skrzętnie skrywa głowa

mając na uwadze wszystkie twoje słowa

nie będę cię namawiał byś jeszcze raz spróbował

już nie jesteś chłopcem lecz strach się tylko schował

czekając w pobliżu aż osłabnie wola

nawet oślepiony położę się obok

mów proszę do ucha ale tylko szeptem

gdy księżyc wypuści wszystkie gwiazdy z rąk

będziesz podczas mar moim amuletem

pamiętam  Cię z innego portalu

pamiętam, że byłeś dobry

ale ten tekst jest zaprzeczeniem tego co pamiętam

sorry, albo nie jesteś tu sobą alb niepotrzebnie kombinowałeś

jak podać treść - możliwe że innym się spodoba

chłodna kalkulacja

ale ja szanowałem Cię za coś zupełnie innego

i tego tu nie ma

Chyba Ciebie też kojarzę, miło zobaczyć znajomą osobę po tylu latach, dzięki że wpadłeś. 

Fakt, styl jest inny ale zrodził się dość nieoczekiwanie i nagle, taka fala słów i musiałem ją zapisać, wszak pamiętam poprzednie swoje wiersze i styl i być może że on wróci bo czuje, że nie wyszło że mnie tamto co było ponad 10 lat temu choć sporo się zmieniło :) 

Poza tym, jeśli pamiętasz to nie pisałem rymowanych, nie byłem w tym mocny ale ten wyjątkowo sam z siebie mi się taki składał, słowa same tak się wzajemnie ściągały ale mimo to czuje, że jednak biały wiersz to jest moje płótno. 

Tak, może też po prostu spodziewałem się czegoś innego. Nieważne, może innym się spodoba. Powodzenia