Art décoratif poem

(funkcja poezji dekoratywnej)

                        graphics CC0

jeśli szukasz geniuszu precyzyjnego słowa

musisz być trochę – art déco

posiadać w duszy dyscyplinę przestrzeni

to znaczy czuć w łonie ograniczenia geometryczne

wyobraź sobie:

twa funkcja słowa to zmechanizowana taśma produkcyjna

ty – nowojorski Chrysler Building zerkasz z góry

a stalowa i hybrydowa zbroja ornamentów – sięga obłoku

nad hełmem iglica z nierdzewnej stali nirosta

wieńczy wieżowiec a każde okno to biuro lub laboratorium

tam pojedyncze słowo – niemal takie samo

i patrzysz nim w automaty społeczne – popędów cywilizacji

takim bądź – ze złoconego brązu czy hebanu – ze słoniowej kości

przytwierdzony nitem do szklanych aglomeratów

jak z komiksów Marvel'a – z uzbrojenia konstrukcji

gdzie Spider–Man zarzuca sieci na miasto i drwi – z Kingpina

kochaj słowa – bądź klasykiem

--

Witam -  podoba się.

                                                                                       Pozd.

Miło słyszeć, cieszę się Waldek, pzdr. You :)

Genialne wejście w wiersz. Pozostała reszta, to uczta. Twoje wiersze wymagają skupienia i jak prąd rażą wyobraźnię. Dla mnie to takie krótkometrażowe filmy. Thx

Bo masz dobrze zorganizowany aparat zmysłowy obrazu, i w moment kod wiersza wpada u Ciebie w koleinę rozpoznania (WIDZĘ PO TWOICH WIERSZACH, w modułach rekonstruktywnych w deskrypcjach odtwórczych dowolnych obrazów, tak jak w ostatnim twoim wierszu , te „srebrne pajęczyny”, „latarnia”, o czym Ci pisałem w komentarzu pod utworem.), Pamięć rozpoznawcza – to uznanie spostrzeganego zmysłowo przedmiotu za tożsamy z tym jaki widziało się wcześniej i wskazanie go wśród wielu innych. Można to odwrócić najpierw coś zobaczyć a później wyrzucić z siebie na papier ten obraz, z pewnej perspektywy lirycznej. Dzięki ;)

--

@Tomasz Kucina 'koleina rozpoznania', jak to pięknie powiedziane. Piszę scenariusze, dokładnie mówiąc, jestem na początku drogi, ale właśnie dzięki temu, że ktoś zwrócił uwagę na tzw. obrazowość pogłębioną. Trudno mi, ocenić samą siebie, ale fakt.. czuję się jak postać lustro, już nie przechodzę na jego drugą stronę

Rozumiem, taka już nie Alicja z krainy czarów, ale dojrzalsza wróżka słowa. Pozdrawiam :)

Świetny tekst i naprawdę rozumiem o czym piszesz, na dowód wrzucam obrazek - miewam czasem dziwne pomysły. Cóż, wielka poezja to nie jest, ale swoje mieści. :)

Pozdrawiam.

Ważne że na parterze ;) hihihi ;)

Au Rez de Chausse? No tak, wyższe sfery od drugiego 

Skoro taka produkcja w tej fabryce ;))

klimatycznie i w lata trafione, twoje wrażenia są zawsze twoim nienaruszalnym prawem. Fajne skojarzenie. Redforda uwielbiam!

kabrio, i ze sześć cylindrów ;)) Wygląda damsko, ale kopie ;D LOL ;)

ale ten jest żółty ;)))

AlfREDa Hitchcock'a pewnie to autko ;D 

albo FREDa Astair'a.

pREDyspozycje ma na Laktris, król parkietu, śREDnia stopa komfortu ;)

jeśli ma dREDy , to i REDaktor może być wREDny

Astair w dREDach? zREDli cały parkiet? ;)) Odnowi za kREDyt ;)

@Tomasz Kucina wybREDne bREDnie REDditowego REDnecka.

                               Tak jak wcześniej powoli dojrzewam do czytania Ciebie. To tak jak obcowanie z bardzo dobrym trunkiem, powoli trzeba się delektować.

Jeśli REDneck to wieśniak, a dit potraktujemy jako czerwony wkurw, to Michał Wiśniewski za to... kopnąłby Cię we... fREDa ;) ;P