Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Epistoła i pierdoła


Henryk_Jakowiec

Rekomendowane odpowiedzi

Napisałem epistołę

pisząc trzy godziny z hakiem

podrzuciłem koleżance

a ta rzekła, że z pismakiem

 

nie połączy swego losu

nie chce moich kompilacji

choć sześć kartek zapisałem

o pogodzie i stagnacji

 

jaka już od lat panuje

w mojej wiosce na Podlasiu

i dodała weź się puknij

w swój głupawy łeb kochasiu.

 

bo podrywacz z ciebie żaden

i urodę masz radiową

choć się starasz to nie będziesz

nigdy czułym kasanową.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

czułym trzeba być jak bryza

ostrym warto też (zarostem)

po nadgarstkach damy miziać*

- tę naukę STĄD wyniosłem

 

zatem brodę czas zapuścić

wypróbować wieści z org'a

czy przypadkiem się (a jużci?)

człek nie sprawdzi jak Grek Zorba

 

* ukłony dla @Gosława

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@jan_komułzykant

Niech posłuży cytat

 żeby trawić w sedno

"Ciesz się każdą chwilą,

bo życie jest tylko jedno"

 

i w myśl tej zasady

wyruszam do baru

bo tam mogę potkać

zacnych kumpli paru

 

w ich to towarzystwie

miło czas upłynie

przy mocniejszych trunkach

i złocistym piwie.

@iwonaroma

Na deskach teatru

lub też inszej scenie

poeci z patosem

głoszą przemówienie

 

napisane z kunsztem

i poezją zwane

u mnie zlepek myśli

słowa zrymowane

 

coś na wzór muzyki

zwanej chodnikowa

a to, co ja piszę

- poezja domowa.

 

 

Pozdrawiam :)

 

HJ

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Tak, Podlasie drogi Heniu
legło dzisiaj w zapomnieniu
Powiem Ci też prosto w oczy:
to jest całkiem na uboczu,
gdy chcesz być dobrym kochasiem
to, mój Heniu, nie Podlasie.

 

Radzę jechać na Pomorze,
tam już inne wiatry wieją,
panna spyta cię z nadzieją:
a czy kochaś, dobry Boże,
po może?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Jan Paweł D. (Krakelura)

@kot szarobury

Tak się jakoś dziwnie składa,

że mój Szczecin to osada

tylko bardziej zaludniona

ale nikt mnie nie przekona

 

że tu panny są łatwiejsze

chyba, że są niedzisiejsze

a ty masz w kieszeni trunek

wtedy nawet i stosunek

 

będzie względny wobec ciebie

dasz jej łyknąć będzie w niebie

a okazja się nadarza

tylko zgrywaj marynarza.

@Jan Paweł D. (Krakelura)

W Polsce, w Wiedniu czy też w Chinach

można się zaczaić w trzcinach

i z dystansu śledzić suma

czy sum z płotką się nie kuma

 

bo jak tak to na szczupaka

kiwnąć palcem, że pokraka

czyli płotka wzmiankowana

może być za chwilę brana

 

a ikrzaka rzecz wiadoma

choćby brała cię oskoma

to nie zajdziesz od ogona

ona prawem jest chroniona.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Oxyvia

Tak jak ty, ja też tak sądzę,

że najtrudniej jest wziąć żądzę

na postronek i przy nodze

skracać lub popuszczać wodze

 

kiedy krew wrze niczym w garze,

bo za chwilę się okaże,

że jak ona się nadąsa

to podrapie i pokąsa

 

i kto wtedy się odważy

w takim stanie być na plaży

bowiem podrapane łydki

to jest widok bardzo brzydki

 

a wiadomo, że panowie

mogą nawet stać na głowie

by się paniom przypodobać

mogą tak jak ja rymować.

 

Pozdrawiam Panie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

 

Fakt. A faktu są dowodem

pały pałające wzwodem 

o czym prawią baby cztery, 

cztery też są TE litery:

..."

Przechodzień: - No tak, nie każdemu staje…

B1:– Eeee, to racej starce baje

B2: – teraz prawie zawsze staje

B3: - Jak się viagry nałykają

Takie cuda wyprawiają

Że są nie do poznania!

B4: - Zawsze skorzy do bzykania!

 

B1: - Viagra wiele ci zmieniła

B2: - Muła w ogra odmieniła!

               B3: – Wojtek, co do mnie przychodził

Nieraz tyle się napocił!

Widać było, że się starał

Ale mu zwisała pała…

Mówił, że go boli główka

Ale to była wymówka!

Teraz, to jest inne chłopie

Mówi, że go viagra kopie

I dodaje takiej siły

Że aż byśta się zdziwiły!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lach Pustelnik

Połamała mi się wędka a tak chciałem iść na ryby

rzecz wiadoma z braku laku człowiek wybrał się na grzyby.

 

Kiedy się znalazłem w lesie przypomniała się skleroza

bo mój koszyk wiklinowy został w domu. Patrzę brzoza.

 

Ech, usiądę a co mi tam z grzybobrania wyszły nici

posiedziałem może kwadrans patrzę idą emeryci.

 

Jestem szczupły, więc bez trudu pod mech cały się schowałem

operacja się udała gdyż rozmowę podsłuchałem.

 

Rzekł grzyb stary do grzybiarki - grzyb nie zając nie ucieknie

może dałabyś w plenerze ślinka mi na ciebie cieknie.

 

Dla grzybiarki nic dwa razy, grzybiarzowi, więc odrzekła

- byłbyś młodszy to byś dostał teraz udaj się do piekła

 

Tam podobni tobie wiekiem, lecz diabelskie sztuczki znają

poproś to ci może zdradzą gdyż receptę na to mają.

 

Gdy posiądziesz tajemnicę, wróć w to miejsce ze sztywniaczkiem

będę czekać i być może dam ci wtedy pod tym krzaczkiem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Na leśnika zaś czekała

i w tym tajemnica cała

bo jej jedna z bab wyznała,

gdy pod sklepem ją spotkała:

 

Mój ci znowu był leśnicym

Ile kobit on zaliczył!

A najwięcej w grzybobranie

Przyjeżdżały wtedy panie

Same dupy wypinały

Jak po grzyba się schylały!

Każda na to chętna była, 

Byle męża odprawiła!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Lach Pustelnik

Z tym wypięciem to przesada

pani kuca albo siada

pomna właśnie nachylania

bo od wieków od zarania

 

różnie bywa z wypinaniem

bo w kuligu mogą sanie

wypiąć się przy zjeździe z górki

kiedy pękną u sań sznurki

 

no a w lesie to już zgroza

bo czy dąbczak to czy brzoza

dzika czai się zwierzyna

i każdego, kto wypina

 

może capnąć misio bury

a wiadomo, że pazury

misio ma nie od parady

lecz to temat na wykłady.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • stoję  wpatrzony w lustro  a świat  świat przechodzi obok  chciałbym  mu coś powiedzieć    może...  nawet wykrzyczeć    brak odwagi   4.2024 andrew  
    • (Na motywach powieści „Piknik na skraju drogi”, Arkadija i Borysa Strugackich)   ***   Dlaczego wylądowali? Nie wiadomo. Zostawili w powietrzu dziwnie mżące kręgi, które obejmują szumiące w nostalgii drzewa.   Które kołyszą się i chwieją w blasku księżyca albo samych gwiazd… Albo słońca... Albo jeszcze jednego słońca…   Powiedz mi, kiedy przeskakujesz płot, co wtedy czujesz? Nic? A co z promieniowaniem, które zabija duszę?   Wracasz żywy. Albo tylko na pozór żywy. Bardziej na powrót wskrzeszony. Pijany. Duszący się językiem w gardle.   Sponiewierany przez grawitacyjne siły. Przez anomalie skręcające karki.   Słońce oślepia moje zapiaszczone oczy. Padającymi pod kątem strumieniami, protuberancjami…   Ktoś tutaj był (byli?) Bez wątpienia.   Byli bez jakiegokolwiek celu. Obserwował (ali) z powodu śmiertelnej nudy.   Więc oto razi mnie po oczach blask tajemnicy. Jakby nuklearnego gromu westchnienie.   Ktoś tu zostawił po sobie ślad. I zostawił to wszystko.   Tylko po co?   Piknikowy śmietnik? Być może.   Więcej nic. Albowiem nic.   Te wszystkie skazy…   Raniące ciała artefakty o upiornej obcości.   Nastawiając aparaturę akceleratora cząstek, próbujemy dopaść umykający wszelkim percepcjom ukryty świat kwantowej menażerii   Przedmioty w strumieniach laserowego słońca. W zimnych okularach mikroskopów…   Nie dające się zidentyfikować, obłaskawić matematyczno-fizycznym wzorom.   Bez rezultatu.   *   Zaciskam powieki.   Otwieram.   *   Przede mną pajęczyna.   Srebrna.   Na całą elewację opuszczonego domu. Skąd tutaj ta struktura mega-pająka?   Pajęczyna, jak pajęczyna…   Jadowita w swym jedwabnym dotyku. Srebrzy się i lśni. Mieni się kolorami tęczy.   Ktoś tutaj był. Ktoś tutaj był albo byli. Ich głosy…   Te głosy. Te zamilkłe. Wryte w kamień w formie symbolu.   Nie wiadomo po co. Kompletnie nie do pojęcia.   Milczenie i cisza. Piskliwa w uszach cisza, co się przeciska przez gałęzie, żółty deszcz liści.   W szumie przeszłości. W dalekich lasach. W jakimś oczekiwaniu na łące…   Elipsy. Okręgi.   Owale…   Kształty w przestrzeni…   Fantomy przemykające między krzakami rozognionej gorączką róży. W strumieniu zmutowanych cząstek. Rozpędzonych kwarków…   Rozpędzonych przez co?   Przez nic.   Po zapadnięciu mroku liżą moje stopy żarzące się lekko płomyki. Idą od ziemi. Od spodu. Ich obecność to pewna śmierć.   Sprawiają, że widzę swoje odbite w lustrze znienawidzone JA.   W głębokich odmętach  schizoidalnego snu. Zresztą wszystko tu jest śmiertelne i tkliwe. Pozbawione fizycznego sensu.   (Kto chce skosztować czarciego puddingu?   Bar za rogiem stawia)   Dużo tu tego. W powietrzu. I w ziemi.   W nagrzanych od słońca koniczynach, liściach babiego lata.   Krążyłem tu wokół jak wielo-ptak. W kilku miejscach jednocześnie.   I byłem wszędzie. I byłem nie wiadomo, gdzie. Tak daleko na ile pozwala wskrzeszany chorobą umysł   Tak bardzo daleko…   Wystarczy dotknąć złotej sfery, aby się wyzbyć wstrętnego posmaku cierpienia…   Gdyby nie ta przeklęta wyżymaczka, która zachodzi śmiertelnym cieniem drogę…    (Włodzimierz Zastawniak, 2024-04-20)      
    • Powiem tak, Dziewczyno - lecz się, niekoniecznie przez pisanie. Kiedyś się udzielał Kiełbasa, czy coś takiego. To było równie prostackie i wulgarne. 
    • - A na groma ta fatamorgana... - A na groma ta fatamorgana?    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        W tym cała rzecz, że logiką płata czasami figle artystom OBRAZ, wywrócił  farby kwantem fizyki, chemii — człowieka zakrył kolorem   Ponoć w Mordnilapach właśnie zachowany czar w języku daje myślom możliwości postrzegania tego wątku w sztuce malowanej — O bok! Mózgu   Dzięki bardzo, że zechciałeś się przyjrzeć całości, jaka daje więcej pytań niż odpowiedzi, na których głównym filarem — tak mi się wydaję —  jest środkiem.   Pozdrowienia!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...