obróbka skrawaniem

nie licz na nadmiar

rodzina ludzka ma pewne 

granice

Fajne, choć bardziej przypomina aforyzm.

No tak, w sumie tak. Dzięki 

Bardzo zgrabne :) Aczkolwiek w przypadku obrabianego materiału to bardziej występuje "naddatek" jeśli pamięć mnie nie myli ;)

chyba myli, bo naddatek w skrawaniu, to nic innego jak odpad (wióry - stalowe, drewniane, inne).

W przypadku powyższego wiersza, co najwyżej może chodzić o plastykę (naddatek) np. pośladków ;)

W sytuacji niedostatku (piniendzy na operationen) mowy nie ma. Trzeba uzbierać.

Druga wersja może być taka, że to koleś np. z Providenta lub przyjaźnie nastawiony* komornik ;)

Trzeciej i pozostałych nie wykluczam.

Fajoskie.

*?

Dzięki :) za bardzo się nie znam na technice :) intuicyjnie dobrałam to skrawanie do "idei" tego "utworu" :)   

No cóż...analiza twórcza bywa bardziej rozległa i wnikliwa od jej obiektu :) co uważam za paradoks, ale paradoksy to fajne sprawy.

Dzięki za serce :)

Specjalnie sprawdziłem dokładne definicje i muszę przyznać Ci rację. Cały czas byłem pewny, że naddatkiem jest materiał, który ma dopiero zostać odpadem po wykonanej obróbce. Nawet mi pasowało do mojej interpretacji tekstu Pani Iwony. Gdybym wyciął irytujące mnie osoby ze swojej rodziny, zachwiał bym jej strukturę. Pozyskany kształt odbiegałby od tego zaprojektowanego. 

najpierw jest naddatek, po obróbce pozostaje odpad(ek)

oby jak najmniej

Rysuje się w sam raz na wymiar. 

Z niewielką odchyłką rzędu np 0,01 :) 

Można zrobić wycinankę łowicką, 

i bedzie piknie :) 

;)