Temat nietolerowany tutaj.

Temat nietolerowany tutaj.

Boli wszystkich widok miłości prawdziwej.

Odległej o tory nie położone,

gdyż nie dają nam ich postawić.

Jesteśmy widmem .

Jesteśmy tuż obok ciebie.

Ustępujemy ci miejsca.

Przepuszczamy w drzwiach.

Słuchamy w wywodach.

My jesteśmy niesłyszalni.

Nas nie ma.

Nie chcesz byśmy byli.

Z tą myślą pozwól nam żyć, umierać i kochać.

Słabo. W pierwszej rażą zupełnie niepotrzebne, moim zdaniem, inwersje: miłości prawdziwej i tory nie położone. Logicznie też mi to się, za przeproszeniem, tzw. kupy nie trzyma, od fałszywego, moim zdaniem, założenia, że wszystkich boli widok prawdziwej miłości, poprzez jazdę po po nie położonych torach, do niebycia nas, a potem zaraz bycia, bo jak inaczej wytłumaczyć niechęć podmiotu do którego zwraca podmiot liryczny (?).

Jedyne co mogę pochwalić, to że interpunkcja wygląda lepiej niż w poprzednim, który czytałem, i próbę podjęcia tematu, który też wydaję mi się ważny, choć niepoprawnie ujęty i przekazany.

No cóż, mam nadzieję, że z czasem będzie lepiej :)

Pozdrawiam serdecznie

A jakiż to widok, można ją gdzieś upostaciowioną zobaczyć? Mnie np. Świadkowie Jehowy nie drażnią dopóki nie próbują nachalnie wchodzić do domu i wciskać mi swoje gazetki.

@Kot czy mógł byś podesłać swój konkretny wiersz o miłości o którym wspomniałeś ?