Był Ikar

@Czarek Płatak Ok, też nie chcę już nadmiernie forsować mojego stanowiska, chciałem pomóc... Konsultowałem też ze znajomą z polonistyki, i przyznała mi rację, ale... Twoja sprawa. Na moje ucho tutaj troszeczkę zgrzyta. Mam taki wiersz w którym naciągnąłem akcent i dwa słowa zapisałem jako jedno, żeby zaznaczyć że trzeba to tak czytać, ale kiedy czytam je rozdzielnie to gubi się rytm:

A drogą prowadził ją na Podlasie:

Ach, ile to może spaść na człowieka!

Bo tam, na Podlasiu, dowiedziałasię,

że jej prababka to była Rebeka!

Może mam przeczulone ucho, ale wydaje mi się, że zapisane jako : dowiedziała się, troszeczkę odstaje od rytmu... Jakby inne tempo frazy. Ale może się czepiam.

@Pia Ok, moim zdaniem najsensowniej by było: że jej prababka miała na imię Rebeka... Ale wtedy by trzeba cały wiersz od nowa napisać. Dzięki za sugestie :)

Oj, nie tylko, ale to Pan K :) troszeczkę mnie do tego czytania na głos "popchnął".

Początkowo czytałem też szybciej, ale stwierdziłem, że wtedy będzie mi można zarzucić, że czytając tak sklejam wyrazy, by uniknąć ewentualnych zgrzytów w rytmie. 

A ja bym wcale tych wyrazów ze sobą nie sklejał. Na podobne rymy jak Twój o Podlasiu, czy te moje natykałem się m.in.u np  Tuwima. Ten to dopiero przyspożył zagwozdek specom od języka :) W każdym wypadku, ni w podanym przez Ciebie przykładzie, ni w w wersach własnego wiersza nie wyczówam żadnych zgrzytów. Nadmienię przy okazji, że wersy te napisałem z pełną świadomością i premedytacją tak właśnie lepiąc wyrazy. Dla zabawy, bo lubię jak chyba każdy z nas tutaj bawić się językiem, jego brzmieniem i rytmem. 

@Czarek Płatak Ok, może moje czepialstwo wynika z indywidualnego ucha.

Widzisz, a ja na jedno niemal głuchy jestem. Znaczy mono. Może dlatego nie slyszę :p

@eM_Ka, @Wędrowiec.1984, @Natuskaa, @workingclass, @Lily Hamon

Dziękuję

@Ulk

Dziękuję za wizytę!