Cudeńko

Cudeńko

Malutkie okienko z małym słoneczkiem w środku.

zaczyna świecić w ciemnościach naszych myśli.

Biegnie światełko przez ogromny labirynt Tezeusza.

A gdybyś umiał czuć tak jak ja.

oglądasz tam choć jest tak mało światła.

Dzięki wybawicielowi od Boga, uwolniliśmy się od zamkniętego pojęcia.

Uwolnieni sami się więzimy, poprzez tworzenie swojego edenu.

I czasem coś tam do mnie ludzie mówią, 

czasem rozumiem,

czasem nie chce bo za bardzo trują.

A gdybyś umiał czuć tak jak ja.

Że nie ma me tam ludzkiej ciekawości.

Nie ma węża. Ale jesteś tam tylko ty.

To przez to cudeńko.

Sam.

Mam mieszane uczucia. 

Pozwoliłem sobie go lekko skrócić:

Malutkie okienko

z małym słoneczkiem w środku.

zaczyna świecić w ciemnościach naszych myśli

Biegnie światełko przez ogromny labirynt

Uwolnieni

sami się więzimy,

poprzez tworzenie edenu.

A gdybyś umiał czuć tak jak ja.

Że nie ma tam ludzkiej ciekawości.

Nie ma węża. 

Ale jesteś tam tylko ty.

Zjednej strony światełko, cudeńko z drugiej Tezeusz, Bóg - to jest jakieś niekonsekwentne. Cudeńko jest dość hermetyczne i nie bardzo je kminię.

Skoro piszesz jesteś tylko ty to wiadomo w domyśle, że sam. 

"Że nie ma me? tam ludzkiej ciekawości." 

Jest w tym wszystkim jednak sporo dobrego. Dobra, tyle ode mnie.