Młodość rzeźby marzenia

świat ma dużo pięknych

rzeźb obrazów marzeń

ale ich  urok  blednie

gdy obok młodość

ona jest prawdą  nie 

grą słów - pamiętam

czułem wiatr we włosach

pragnąłem sobą  być

ona mnie nie nudziła

uczciwie grałem z nią

dziś chociaż  starszy

dumny jestem z niej

bo wciąż w sercu się tli

mimo że hen daleko

za mną zatrzasnęła

swoje drzwi

Popraw: Chen - hen 

Pozdr. 

@light -  dzięki.

                                                                                                       Pozd.

Waldku.... wyszczególniłam 'punkty', na które powinieneś zwracać uwagę, wg mnie.

Unikaj powtórek takich samych wyrazów wers po wersie, albo z wersowym odstępem.

Tutaj, ukośniki można by było pominąć... a młodość.. tli się chyba w każdym z nas,

może nie non stop, ale na pewno od czasu do czasu.

Pozdrawiam.

Witaj Natko - pomogłaś rozjaśnić  -  dziękuje bardzo.

Posłuchałem twoich rad z czego się cieszę.

                                                                                    Spokojnego wieczoru życzę.

Apoteoza młodości. Moja była taka sobie, pełna rozterek, wątpliwości i życiowych zakrętów, z których o mało co nie wyleciałem. Chwalę sobie stan obecny. Pozdrawiam.

Marku, czyż to nie osiągnięcie... :)  Tak trzymaj.!

@Marek.zak1  -  dzięki za czytanie i nie tylko -  

                              każda młodość inaczej pisana.

                                                                                                                  Pozd.

 A u mnie rzeźbi nadal.

Nie chce przestać.

Pozdrawiam